Το λοκντάουν που αποδίδει, η μαφία που επεκτείνεται και ο πανούργος Σίλβιο

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 22.11.2020, 15:30

Στην Ιταλία η κατάσταση παραμένει κρίσιμη, αλλά άρχισε να φαίνεται μια μικρή αχτίδα ελπίδας: η επιβολή του τοπικού λοκντάουν σε περιοχές όπως του Μιλάνου, του Τορίνου, της Νάπολης και της Φλωρεντίας φέρνει, επιτέλους, κάποια αποτελέσματα. Αργά αλλά σταθερά περιορίζεται η τεράστια πίεση που δέχονται τα έκτακτα περιστατικά και οι ΜΕΘ των νοσοκομείων, ενώ, στη φάση αυτή, κάθε εκατό γρήγορα τεστ, 14 είναι θετικά. Την περασμένη εβδομάδα το ποσοστό τους είχε ξεπεράσει το 17%.

Η στρατηγική της κυβέρνησης είναι να μπορέσει να προχωρήσει τον Δεκέμβριο σε μερική χαλάρωση των απαγορεύσεων και περιορισμών ώστε να επιτραπεί, ενδεχομένως, στα εστιατόρια να ανοίξουν και πάλι το βράδυ και για να μη μηδενιστεί ο τζίρος των καταστημάτων που πωλούν, κυρίως, χριστουγεννιάτικα δώρα.

Εμπορικές επιχειρήσεις οι οποίες μπορεί να παραμείνουν ανοικτές και μέχρι τις 10 το βράδυ, ώστε να αποφευχθεί συντονισμός τις ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Ολα αυτά, βέβαια, αν η μείωση των εισαγωγών στα νοσοκομεία –και κυρίως του δείκτη μετάδοσης– συνεχιστεί και τις επόμενες εβδομάδες.

O πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε, πάντως, ξεκαθάρισε ότι τα παραδοσιακά γλυκά των γιορτών (όπως το πανετόνε και το παντόρο) φέτος οι συμπατριώτες του θα μπορέσουν να τα γευθούν μόνον με τους στενούς συγγενείς τους και –ενδεχομένως– λιγοστούς φίλους.

Είναι ξεκάθαρο ότι επικρατεί η εμπειρική στρατηγική τού «βλέποντας και κάνοντας», η οποία παράγει, φυσικά και αρκετά λάθη με αβεβαιότητες. Στην Καλαβρία, για παράδειγμα, οι μονάδες εντατικής θεραπείας είναι εντελώς ανεπαρκείς, και μέσα σε δυο εβδομάδες, αναγκάσθηκαν να παραιτηθούν τρεις ειδικοί επίτροποι οι οποίοι –υποτίθεται– θα έπρεπε να συντονίσουν τις ενέργειες για την αντιμετώπιση του ιού.

Το χρέος της περιφέρειας αυτής, στον τομέα των υποδομών της υγείας, είναι τεράστιο. Τόσο που ο γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο πρότεινε να σβηστεί ολοκληρωτικά, ώστε να μπορέσει να υπάρξει μια ρεαλιστική ελπίδα αποτελεσματικής διαχείρισης. Πέρα από τους παθητικούς ισολογισμούς, όμως, υπάρχει και το τεράστιο πρόβλημα της μαφίας, η οποία εκμεταλλεύεται, στην Καλαβρία και όχι μόνον, την όλη κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που διαρρέουν από εισαγγελικές έρευνες, οι «μαφίες» της χώρας είναι έτοιμες να αγοράσουν χιλιάδες μαγαζιά τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το κόστος της κρίσης αυτής. Η Καμόρα της Νάπολης επιχειρεί να μπει σε τεράστιες μπίζνες, με πώληση αντισηπτικού τζελ, αλλά και του νέου είδους πρώτης, απόλυτης ανάγκης: της προστατευτικής μάσκας.

Η δε Ντράγκετα της Καλαβρίας επεκτείνεται στα υγειονομικά απόβλητα και προωθεί εταιρείες της και για να αναλαμβάνουν τις κηδείες των θυμάτων του κορονοϊού. Και η γνωστή Κόζα Κόστρα της Σικελίας έφτιαξε σειρά εταιρειών που ασχολούνται με τις απολυμάνσεις δημοσίων και ιδιωτικών χώρων. Διότι γνωρίζει καλά ότι, την περίοδο αυτή, η αναθέσεις γίνονται συχνά με συνοπτικές διαδικασίες.

Στην ήδη σκληρά λαβωμένη περιοχή του ιταλικού Νότου, η επιδημία άνοιξε μεγάλες ορέξεις του οργανωμένου εγκλήματος και είναι αβέβαιο ότι τα αντισώματα νομιμότητας που έχουν απομείνει, θα είναι αρκετά.

Υπάρχει, τέλος, και ο αειθαλής Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος κατάφερε να εκμεταλλευθεί την κατάσταση έκτακτης ανάγκης προς ίδιον όφελος. Προσφέρθηκε να βοηθήσει την κυβέρνηση στην έγκριση του προϋπολογισμού, με τα διάφορα μέτρα υπέρ των κατηγοριών που πλήττονται από τις διάφορες απαγορεύσεις. Προσφορά χρήσιμη, από τη στιγμή που ο Τζουζέπε Κόντε, στη Γερουσία, διαθέτει οριακή πλειοψηφία.

Αλλά επειδή όλα γίνονται «με το αζημίωτο», οι Ιταλοί πληροφορήθηκαν ότι εγκρίνεται άμεσα μέτρο, το οποίο θα εμποδίσει τους Γάλλους του μιντιακού ομίλου Vivendi, να μπορέσουν να ελέγξουν την τηλεοπτική αυτοκρατορία του Σίλβιο. Ο τομέας των ΜΜΕ, ουσιαστικά, θεωρείται εθνικού συμφέροντος και άρα, όποιος διαθέτει εταιρείες τηλεπικοινωνιών (όπως είναι η περίπτωση των Γάλλων) δεν μπορεί να έχει και τηλεοπτικά κανάλια.

Ο Καβαλιέρε, φυσικά, είναι πανευτυχής και υπόσχεται «εποικοδομητική συνεργασία με την κυβέρνηση», παρά τον ασυγκράτητο θυμό του Ματέο Σαλβίνι. Μένει να δούμε τι θα πει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εάν θεωρήσει, ουσιαστικά, ότι πλήττεται ο ελεύθερος ανταγωνισμός ιδιωτικών εταιρειών, που ανήκουν σε διαφορετικές χώρες-μέλη.