Στη γραμμή εκκίνησης του 2021

Μοιραστειτε το

Οταν η σεζόν κρίνεται για την ΑΕΚ με το «καλημέρα» ● ΠΑΟ: «Ράβε ξήλωνε» και Βοτανικός ● Ολυμπιακός: Με εγγυητή τον Πέδρο Μαρτίνς ● Το νέο μοντέλo του ΠΑΟΚ και οι καρποί του.

Οταν η σεζόν κρίνεται με το «καλημέρα»

Το 2020 έκλεισε για την ΑΕΚ περίπου όπως το 2018 και το 2019. Με την ομάδα να εμφανίζει σημάδια κατάρρευσης στο γήπεδο και να μένει πάλι μακριά από την κορυφή. Πρόπερσι η αλλαγή προπονητή έγινε στις αρχές του έτους, πέρσι λίγο πριν από τις γιορτές, φέτος ακριβώς πάνω στις γιορτές. Τουλάχιστον σε σχέση με πέρσι, φέτος η ΑΕΚ πρόλαβε να πάρει την πρόκριση στην φάση των ομίλων του Europa League, η οποία ήταν και η κορυφαία στιγμή της χρονιάς δεδομένης και της δυσκολίας του αντιπάλου που ήταν η Βόλφσμπουργκ. Και λίγοι περίμεναν πως η Ενωση θα έκανε τη δουλειά και μάλιστα με ανατροπή σε άδειο ΟΑΚΑ.

Με τον Μανόλο Χιμένεθ να επιστρέφει για τρίτη φορά σε τέσσερα χρόνια και τέταρτη συνολικά το μέλλον και το παρόν της ΑΕΚ σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από το πρώτο κιόλας ματς του 2021. Γιατί είναι ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, το βράδυ της Κυριακής.

Με την Ενωση να είναι στους -8 βαθμούς από την κορυφή και τον αντίπαλο της και δεδομένου πως φέτος πλέον δεν υπάρχει κίνητρο και για τη δεύτερη θέση, το πού θα επικεντρωθεί το ενδιαφέρον της για το υπόλοιπο της σεζόν κρίνεται σε μεγάλο βαθμό αύριο.

Αντίστοιχα θα κριθεί και η στόχευση της δουλειάς του Χιμένεθ για το υπόλοιπο της σεζόν, αλλά ενδεχομένως και ο σχεδιασμός της ομάδας. Ισως όχι τόσο για προσθήκες τον Ιανουάριο, όσο για αποχωρήσεις. Επιπλέον από τον Σεβιγιάνο τεχνικό έχει ζητηθεί να βρει χώρο στην ομάδα για τους Μιτάι, Μαχαίρα και Λάτσι. Αν η ΑΕΚ πάρει αύριο οριστικά «διαζύγιο» με οποιαδήποτε σκέψη για την κορυφή, θα γίνει πιο εύκολο.


«Ράβε ξήλωνε» και Βοτανικός

Πάλι τα ίδια. Ξανά και ξανά. Ακόμα μια αποτυχημένη χρονιά κούνησε μαντίλι στη μιζέρια και κανείς Παναθηναϊκός δεν έχει να θυμάται τίποτα ευχάριστο. Μηδέν προοπτική, καμία ελπίδα. Πολλώ δε μάλλον όταν ακόμα ένα «ράβε ξήλωνε» βρίσκεται προ των πυλών, καθώς ο Γιάννης Αλαφούζος τα έκανε για πολλοστή φορά σαλάτα με μπόλικη… ρόκα με τις αποφάσεις του στο τέλος της περσινής αγωνιστικής περιόδου.

Οι «πράσινοι» είχαν ένα αξιοπρεπές σύνολο στο ξεκίνημα του 2020, με τον Γιώργο Δώνη για δεύτερη αγωνιστική περίοδο στην τεχνική τους ηγεσία και μια σχετική κανονικότητα με τα δεδομένα των συνθηκών. Χρειάζονταν απλώς λίγες ποιοτικές πινελιές στη μεταγραφική περίοδο του περασμένου καλοκαιριού. Αντ’ αυτού η επιλογή του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ήταν να απολύσει με άγαρμπο τρόπο τον Ελληνα προπονητή και να δώσει εν λευκώ τα κλειδιά του ποδοσφαιρικού τμήματος στον Καταλανό Τσάβι Ρόκα.

Ο «μαθητευόμενος μάγος» Ντάνι Πογιάτος ανέλαβε το τιμόνι και ακολούθησαν σαρωτικές ανακατατάξεις στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας και εικόνα θλίψης αγωνιστικά στο ξεκίνημα της σεζόν. Αποκαρδιωτικές εμφανίσεις δίχως αρχή, μέση και τέλος, αλλά και μόλις μία νίκη σε φιλικό με τον ΟΦΗ. Τουλάχιστον ο Αλαφούζος παραδέχτηκε σχετικά γρήγορα το λάθος του, απέλυσε τους δύο Ισπανούς και προσέλαβε τους έμπειρους Λάζλο Μπόλονι για τον πάγκο και Πιερ Ντρεoσί για τη διεύθυνση.

Πλην όμως ακόμα ένα «ράβε ξήλωνε» βρίσκεται στα σκαριά εν όψει Ιανουαρίου και ένας θεός ξέρει πού θα σταματήσει αυτή η κωμικοτραγική ιστορία των προσθαφαιρέσεων του ρόστερ.

Μια αχτίδα φωτός φαίνεται τουλάχιστον στο μείζον θέμα του γηπεδικού με το πρότζεκτ του Βοτανικού. Τουλάχιστον στη θεωρία και σε επίπεδο προθέσεων. Αν το 2021 αποδειχτεί στην πράξη το επιστέγασμα για το νέο σπίτι του συλλόγου, χαλάλι η μαυρίλα τόσων ετών.


Με εγγυητή τον Πέδρο Μαρτίνς

Αν μπορούσε κανείς να ξεχάσει τη δοκιμασία που πέρασε και συνεχίζει να περνάει η ανθρωπότητα εξαιτίας της πανδημίας, το 2020 ήταν «ο χρόνος ο καλύτερος» για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Αφενός γιατί ύστερα από δύο στείρα χρόνια επέστρεψε στον θρόνο του πρωταθλητή και αφετέρου κατέκτησε το πρώτο του νταμπλ μετά το 2015. Αυτό σημαίνει ότι ο βασικός στόχος επιτεύχθηκε, με μπόνους μια χορταστική ευρωπαϊκή διαδρομή που είχε ως επιστέγασμα την επική πρόκριση για τους «16» του Europa League.

Είναι σημαντικό ότι κανείς από τους άσπονδους αντιπάλους του στο εσωτερικό δεν αμφισβήτησε την ανωτερότητά του. Και ακόμα σημαντικότερο ότι η συνολική εικόνα του ήταν προϊόν της μεθοδικής δουλειάς ενός προπονητή, που κέρδισε πρώτα την εμπιστοσύνη και μετά την αγάπη του Βαγγέλη Μαρινάκη και ύστερα του απαιτητικού «ερυθρόλευκου» κοινού. Του Πορτογάλου Πέδρο Μαρτίνς. Ισως για πρώτη φορά μετά την εποχή Βαλβέρδε, οι Πειραιώτες εμπιστεύονται με κλειστά μάτια τον άνθρωπο που κάθεται στο τιμόνι τους. Και για τον τρόπο παιχνιδιού που παρουσιάζει και για την ανάδειξη παικτών που κανείς δεν περίμενε (βλέπε Τσιμίκας – Λίβερπουλ).

Υπό αυτό το πρίσμα, στη φιλοσοφία του Μαρτίνς που έφτιαξε την ομάδα από την αρχή είναι οδηγός η διατήρηση των κεκτημένων και το 2021. Και παράλληλα, από τη στιγμή δεν προέκυψε πρόκριση στα νοκ άουτ του Champions League, δεν θα ήταν άσχημη ακόμα μία πρόκριση στους «16» του Europa League σε βάρος της ισχυρής ολλανδικής Αϊντχόβεν.

Η ειδική διαδρομή του νέου χρόνου ξεκινάει την Κυριακή με ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης» κόντρα στην ΑΕΚ. Οπως σε κάθε ντέρμπι, το αποτέλεσμα έχει ξεχωριστή σημασία. Και για το γόητρο και γιατί πάντα οι νίκες επί ενός βασικού ανταγωνιστή (βάλτε φέτος στην εξίσωση Αρη και ΠΑΟΚ) μετράνε διπλά.


Το νέο μοντέλo και οι καρποί του

Δεν ήταν μια εύκολη χρονιά το 2020 για τον ΠΑΟΚ. Στο διάβα της χρειάστηκε να κάνει απότομη και κάπως βίαιη προσαρμογή στα οικονομικά του ελέω FFP, χωρίς όμως να το συνδυάσει και με την επίτευξη ενός μεγάλου αγωνιστικού στόχου (κατάκτηση τίτλου ή είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ) που στοίχισε και την απομάκρυνση του Φερέιρα. Η επιστροφή στους ομίλους του Γιουρόπα ήταν ένα μικρό «μαξιλαράκι», με δεδομένα όμως τη μείωση των εσόδων κατά 20 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με την άκρως πετυχημένη προηγούμενη σεζόν λόγω και του κορονοϊού αλλά και τον επικείμενο ευρωπαϊκό υποβιβασμό των ελληνικών συλλόγων (Κόνφερενς Λιγκ) η προσαρμογή πρέπει να συνεχιστεί.

Ωστόσο με μπροστάρη ένα δικό του παιδί, τον Πάμπλο Γκαρσία που παίρνει μια μεγάλη ευκαιρία για καριέρα ως προπονητής, ο ΠΑΟΚ καλείται να πείσει ότι πλέον βγαίνει από τη μεταβατική εποχή και θα αρχίσει και πάλι να έχει επιτυχίες ακολουθώντας ένα διαφορετικό αγωνιστικό μοντέλο. Με περισσότερο νεανικό κορμό και προώθηση ταλέντων από τις ακαδημίες του (χαρακτηριστική η περίπτωση του Χρήστου Τζόλη), ο «δικέφαλος του Βορρά» θέλει να κερδίσει το στοίχημα της ανταγωνιστικότητας.

Γι’ αυτό και η εκκίνηση του 2021 για τον ΠΑΟΚ είναι καθοριστική. Εκλεισε τη χρονιά με μικρές αλλαγές στο ρόστερ (επιστροφή Ουάρντα, Λάμπρου), ψάχνει αποχωρήσεις αλλά και ενίσχυση στις θέσεις «8» και «9» στις οποίες έχουν καταγραφεί οι μεγαλύτερες αδυναμίες ώς τώρα. Πάνω απ’ όλα όμως θέλει μεγάλη συγκομιδή βαθμών στα οχτώ ματς εντός Ιανουαρίου (μεταξύ των οποίων δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και ένα με την ΑΕΚ), αρχής γενομένης από το παιχνίδι στη Λάρισα την Κυριακή.

⚽️ Κάθε πέρυσι και καλύτερα

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε καν πως το 2020 ήταν μια άθλια χρονιά για τους περισσότερους ανθρώπους. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, που νοσεί έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Δεν θα αναφερθούμε μεμονωμένα, αλλά, για παράδειγμα, οι ομάδες που μας εκπροσώπησαν στην Ευρώπη, ουσιαστικά μας… δυσφήμησαν. Σαφώς και η πρόκριση του Ολυμπιακού επί της Αρσεναλ ήταν μια μεγάλη επιτυχία, όμως η γενική εικόνα λέει ότι ως χώρα καταποντιστήκαμε, βιώσαμε χαμένους βαθμούς και αποκλεισμούς από… πουθενάδες και το αποτέλεσμα είναι το εξής: Από φέτος, εκτός από την πρωταθλήτρια ομάδα που θα πάει στον δεύτερο προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ, οι τρεις υπόλοιπες (και όχι τέσσερις πια) που θα βγουν Ευρώπη, θα πάνε στο νεοσύστατο Γιουρόπα Κόνφερανς Λιγκ. Εμείς, μαζί με κάτι άλλα… χωριά. Το αξίζουμε, αν μη τι άλλο! Το Γιουρόπα Λιγκ θα πρέπει να το ξεχάσουμε, εκτός κι αν ο πρωταθλητής αποκλειστεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς ή πάει στον όμιλο και έρθει τρίτος. Δύσκολα πράγματα…

Οσον αφορά την Εθνική Ελλάδος, οι ελπίδες που άφησε η έλευση του Τζόνι Φαν Σιπ στον πάγκο, μάλλον αποδεικνύονται φρούδες. Τίποτα δεν άλλαξε το δυσκίνητο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, που απέτυχε και φέτος να πάρει την άνοδο στη Β’ κατηγορία του Nations League. Εχει πολύ δύσκολο έργο στα προκριματικά του Μουντιάλ, σε σημείο που πιθανή συμμετοχή μας στο «Κατάρ 2022» να συνιστά έκπληξη. Φυσικά, ούτε λόγος για παρουσία στο EURO που θα γίνει το καλοκαίρι επιτέλους, με καθυστέρηση ενός έτους…

Πηγή
Author: Ευθύμης Ασημακόπουλος

spot_img
spot_img
spot_img
spot_img

Σχετικα Αρθρα

Η δική μου αποτίμηση των χθεσινών εκλογών

Οι σχεδόν 215.000 πολίτες που συμμετείχαμε χτες στις εκλογές...

Μας ξαγρυπνά το όνειρο

Η ζωή μας είναι γεμάτη από όνειρα, όνειρα που...

Απίστευτη αναλγησία από την μνημονιακότερη Κυβέρνηση …

Τους τελευταίους μήνες αυτή η υποταγμένη, μνημονιακότερη  κυβέρνηση των...

Συλλήψεις υπουργών στον Νίγηρα, εκκενώνουν Γάλλοι και Ιταλοί

Ραγδαίες εξελίξεις μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στον Νίγηρα, που...