Ο Ρόναλντ Ρίγκαν σε μια εθνική τηλεοπτική ομιλία στις 27 Οκτωβρίου 1964, που εκτόξευσε την εκλογική του καριέρα. Σήμερα, 56 χρόνια αργότερα, αυτή η ομιλία, υπέρ του προεδρικού υποψηφίου Μπάρι Γκολντγουότερ (για την ιστορία, δεν εξελέγη), εξακολουθεί να τιμάται από τους συντηρητικούς και να είναι σημείο αναφοράς από πολιτικούς αναλυτές.
Ωστόσο, αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά τι λέει στο δεύτερο μισό της και σκεφτεί το τι γίνεται σήμερα στην ελληνική πολιτική σκηνή, θα διαπιστώσει εξωφρενικές ομοιότητες (προσαρμόζοντας προφανώς πρόσωπα και καταστάσεις).
Το χαρακτηριστικότερο απόσπασμα της ομιλίας του:
«Δεν μπορούμε να αγοράσουμε την ασφάλειά μας, την ελευθερία μας από την απειλή της βόμβας, διαπράττοντας μια ανηθικότητα τόσο μεγάλη, λέγοντας σε ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους που τώρα υποδουλώθηκαν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, «Εγκαταλείψτε τα όνειρά σας για ελευθερία, γιατί για να σώσουμε τους εαυτούς μας, είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε μια συμφωνία με τα αφεντικά σας. Ο Αλεξάντερ Χάμιλτον είπε, “Ένα έθνος που μπορεί να προτιμά τη ντροπή από τον κίνδυνο, είναι προετοιμασμένο για έναν αφέντη και αξίζει έναν. Τώρα ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα για την επιλογή μεταξύ ειρήνης και πολέμου, αλλά υπάρχει μόνο ένας εγγυημένος τρόπος για να έχετε την ειρήνη – και μπορείτε να την έχετε στο επόμενο δευτερόλεπτο – η παράδοση.
Βεβαίως, υπάρχει κίνδυνος σε οποιαδήποτε πορεία ακολουθούμε εκτός από αυτήν, αλλά κάθε μάθημα της ιστορίας μας λέει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος έγκειται στον κατευνασμό και αυτό είναι το φάντασμα που οι καλοί φιλελεύθεροι φίλοι μας αρνούνται να αντιμετωπίσουν – ότι η πολιτική διαμονής τους είναι ηρεμία και δεν δίνει καμία επιλογή μεταξύ ειρήνης και πολέμου, μόνο μεταξύ μάχης ή παράδοσης. Εάν συνεχίσουμε να εξυπηρετούμε, να συνεχίσουμε να οπισθοχωρούμε και να υποχωρούμε, τελικά πρέπει να αντιμετωπίσουμε την τελική απαίτηση – το τελεσίγραφο. Και τι τότε – όταν ο Νικήτα Χρουστσόφ είπε στους ανθρώπους του ότι ξέρει ποια θα είναι η απάντησή μας; Τους είπε ότι υποχωρούμε υπό την πίεση του Ψυχρού Πολέμου και κάποια μέρα όταν έρθει η ώρα να παραδώσουμε το τελικό τελεσίγραφο, η παράδοσή μας θα είναι εθελοντική, γιατί εκείνη τη στιγμή θα έχουμε αποδυναμωθεί από μέσα πνευματικά, ηθικά, και οικονομικά. Το πιστεύει αυτό γιατί από την πλευρά μας έχει ακούσει φωνές που ζητούν “ειρήνη με κάθε κόστος” ή “καλύτερα Κόκκινος από νεκρός”, ή όπως το έθεσε ένας σχολιαστής, θα προτιμούσε να “ζει στα γόνατα παρά να πεθάνει όρθιος”. Και εκεί βρίσκεται ο δρόμος για τον πόλεμο, γιατί αυτές οι φωνές δεν μιλούν εκ μέρους μας.
Εσείς και εγώ ξέρουμε και δεν πιστεύουμε ότι η ζωή είναι τόσο αγαπητή και ειρηνική και τόσο γλυκιά για να αγοραστεί με κόστος τις αλυσίδες και τη δουλεία. Εάν για τίποτα στη ζωή δεν αξίζει να πεθάνεις, πότε ξεκίνησε αυτό ακριβώς μπροστά σε αυτόν τον εχθρό; Ή μήπως ο Μωυσής θα έπρεπε να πει στα παιδιά του Ισραήλ να ζουν σε δουλεία υπό τους Φαραώ; Θα έπρεπε ο Χριστός να αρνηθεί το σταυρό; Οι μάρτυρες της ιστορίας δεν ήταν ανόητοι, και οι τιμωμένοι νεκροί μας που έδωσαν τη ζωή τους για να σταματήσουν την πρόοδο των Ναζί δεν πέθαναν μάταια. Πού λοιπόν είναι ο δρόμος προς την ειρήνη; Λοιπόν, τελικά είναι μια απλή απάντηση.
Εσείς και εγώ έχουμε το θάρρος να πούμε στους εχθρούς μας, “Υπάρχει ένα κόστος που δεν θα πληρώσουμε. Υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο δεν πρέπει να προχωρήσουν.” Και αυτό – αυτό είναι το νόημα στη φράση της «ειρήνη μέσω της δύναμης» του Barry Goldwater. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είπε, “Το πεπρωμένο του ανθρώπου δεν μετράται από υλικούς υπολογισμούς. Όταν οι μεγάλες δυνάμεις κινούνται στον κόσμο, μαθαίνουμε ότι είμαστε πνεύματα – όχι ζώα.” Και είπε, «Υπάρχει κάτι που συμβαίνει στο χρόνο και στο χώρο και πέρα από το χρόνο και το χώρο, το οποίο, είτε μας αρέσει είτε όχι, το καθήκον».
Εσείς και εγώ έχουμε ραντεβού με το πεπρωμένο.
Θα διατηρήσουμε για τα παιδιά μας αυτήν, την τελευταία καλύτερη ελπίδα του ανθρώπου στη γη, ή θα τους καταδικάσουμε για να κάνουν το τελευταίο βήμα σε χίλια χρόνια σκοταδιού.
Θα θυμόμαστε ότι ο Barry Goldwater έχει πίστη σε εμάς. Έχει την πίστη ότι εσείς και εγώ έχουμε την ικανότητα και την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις και να καθορίσουμε το δικό μας πεπρωμένο».
Πηγή
Author: Ιωάννα
