Πρόταση φόρου 5% σε τηλεργαζόμενους!

Οποια πέτρα χρηματοοικονομικού σκανδάλου κι αν σήκωνες πριν από μερικά χρόνια, η Deutsche Bank ήταν πάντα από κάτω. Η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, το «μεγαλύτερο» -σύμφωνα με τους ίδιους τους ανθρώπους των αγορών- κερδοσκοπικό «hedge fund του κόσμου», ενεπλάκη σε όλα τα μεγάλα σκάνδαλα του κλάδου που γονάτισαν στα τέλη του 2008 το χρηματοπιστωτικό σύστημα και οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία σε μια πρωτοφανή ύφεση και παρατεταμένη στασιμότητα.

Φούσκα ενυπόθηκων δανείων και δομημένων «τοξικών» παραγώγων, χειραγώγηση διατραπεζικού επιτοκίου Libor, χειραγώγηση τιμών χρυσού, χειραγώγηση αγοράς συναλλάγματος, σκάνδαλο φοροδιαφυγής Cum-ex, εμπλοκή σε σκάνδαλο φοροδιαφυγής Panama Papers, σκάνδαλο απόκρυψης ζημιών της Monte dei Paschi, ξέπλυμα μαύρου χρήματος Danske είναι μερικές μόνον από τις απάτες στις οποίες ενεπλάκη η γερμανική τράπεζα και από τις οποίες γέμιζαν επί χρόνια με ζεστό χρήμα οι τσέπες των μεγαλομετόχων της, των ανώτερων στελεχών και ευρύτερα των ελίτ.

Κανονικά μετά τις αποκαλύψεις αυτών των σκανδάλων οι αρμόδιες αρχές της Γερμανίας και των άλλων αναπτυγμένων οικονομιών θα έπρεπε να είχαν βάλει λουκέτο στην τράπεζα, δημεύοντας τις περιουσίες που αποκτήθηκαν από τις άνομες ενέργειες.

Αντ’ αυτού, η Deutsche Bank διασώθηκε από τη χρεοκοπία με χρήματα φορολογουμένων, «μεταλλάχθηκε» πριν από περίπου έναν χρόνο αφήνοντας πίσω της την αμαρτωλή επενδυτική τραπεζική και σήμερα επιχειρεί να παρέμβει καθοδηγώντας τις κυβερνήσεις στις εργασιακές και αναδιανεμητικές πολιτικές που θα εφαρμόσουν στη μετά Covid-19 εποχή.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η γερμανική τράπεζα πρότεινε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα να φορολογηθούν μετά την πανδημία όσοι εργαζόμενοι δουλεύουν από το σπίτι με 5%. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, η φορολόγηση των ημερών που εργάζεται ένας εργαζόμενος από το σπίτι με αυτόν τον συντελεστή θα μπορούσε να αποφέρει 48 δισ. δολάρια στις ΗΠΑ, 6,9 δισ. λίρες στη Bρετανία και 15,9 δισ. ευρώ στη Γερμανία.

Τα έσοδα αυτά θα κάλυπταν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τράπεζας, το κόστος επιδότησης των χαμηλόμισθων εργαζομένων που δεν μπορούν να εργαστούν από το σπίτι και χτυπήθηκαν από την πανδημία περισσότερο.

Με ένα αρκετά ύπουλο σκεπτικό -στη σχετική έρευνά της που κοινοποίησε την προηγούμενη Τρίτη- η Deutsche Bank θεωρεί την εργασία από το σπίτι «προνόμιο». Επιχειρώντας… εξαγωγή λίπους από τη μύγα, η Deutsche τονίζει ότι με την εργασία από το σπίτι αρκετοί άνθρωποι εξοικονομούν καθημερινά έξοδα για συγκοινωνίες, φαγητό, ρούχα και καθαριότητα, ενώ δαπανούν πιθανότατα λιγότερα και για κοινωνικοποίηση. Οι εργαζόμενοι αυτοί, διαμηνύει στο θεωρητικό της κατασκεύασμα, «συνέβαλαν λιγότερο στην υποδομή της οικονομίας ενώ εξακολουθούν να λαμβάνουν τα κέρδη αυτής».

Είναι «πιο τυχεροί» από τους υπόλοιπους εργαζομένους που δεν κατάφεραν να αποσυνδεθούν χωρίς κόστος από την «πρόσωπο με πρόσωπο» οικονομία. Γι’ αυτό και πρέπει να… πληρώσουν! Οφείλουν να πληρώσουν για την επιδότηση και την ελάφρυνση της διαδικασίας μετάβασης όσων εργαζομένων μπήκαν στο περιθώριο λόγω της κρίσης κορονοϊού.

Επί της ουσίας, η Deutsche λέει ότι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν από το σπίτι είναι αυτοί που θα πρέπει να πληρώσουν το μάρμαρο για τις αλλαγές που προκάλεσε η εδραίωση της εξ αποστάσεως ψηφιακής εργασίας στην παραγωγική διαδικασία κατά τη διάρκεια της πανδημίας και όχι οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι ιδιοκτήτες τους που εξοικονομούν πολύ περισσότερα (από ενοίκια, εξοπλισμό και λοιπές λειτουργικές δαπάνες) αλλά και την εκμετάλλευση της τζάμπα εργασίας που τους παρέχει η αναίμακτη επιβολή της τεχνητής νοημοσύνης.

Το εξωφρενικό θεωρητικό κατασκεύασμα της Deutsche στηρίζεται φυσικά σε όσα βίαια διημείφθησαν κατά την περίοδο της καραντίνας. Η πανδημία οδήγησε σε δεκαπλασιασμό των ανθρώπων που δουλεύουν από το σπίτι στις ΗΠΑ, ανεβάζοντας το ποσοστό τους στο 56% του εργατικού δυναμικού.

Στη Βρετανία ο αριθμός τους επταπλασιάστηκε στο 47% του εργατικού δυναμικού. Η έρευνα της Deutsche Bank δείχνει ότι πάνω από το 50% των εργαζομένων διεθνώς θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται από το σπίτι 2-3 ημέρες την εβδομάδα μετά την πανδημία… Ευκαιρία λοιπόν να τους βάλουμε να πληρώσουν κάποια από τα σπασμένα της κρίσης.