Όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, αυτή τη στιγμή η παράταση που έχει αποφασιστεί ισχύει μέχρι τις 15 Μαρτίου, όμως -όπως έχουν τα πράγματα- θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα επεκταθεί.
Όπως εξηγούν, από τη μία είναι εξαιρετικά δύσκολο κοινωνικά και πολιτικά να έχουμε πλειστηριασμούς αμέσως μόλις λήξει το lockdown, αν βέβαια δεν βρίσκεται ακόμη εν ισχύ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στα μέσα Μαρτίου.
Και από την άλλη, το ουσιαστικό κλείσιμο των δικαστηρίων πηγαίνει πίσω όλες τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης. Έτσι, υποθέσεις που βρίσκονται εν εξελίξει «παγώνουν» για άγνωστο χρονικό διάστημα.
Οι εκτιμήσεις πλέον από την πλευρά των τραπεζών κάνουν λόγο για επανεκκίνηση των πλειστηριασμών στα τέλη Ιουνίου, ενώ δεν αποκλείουν και επιπλέον παράταση, τουλάχιστον για μέχρι το Σεπτέμβριο για όσους έχουν πληγεί από την πανδημία.
Αντίστοιχα, για τις υποθέσεις που βρίσκονται στα δικαστήρια, η καθυστέρηση αναμένεται να φτάσει ακόμη και τα τέλη του χρόνου, καθώς προτεραιότητα μετά το άνοιγμα θα πάρουν πιο επείγουσες υποθέσεις, όπως για παράδειγμα εκείνες που υπάρχει κίνδυνος παραγραφής.
Αντιδράσεις από τράπεζες και servicers
Η εξέλιξη αυτή φέρνει αντιδράσεις από το χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς «τινάζει στον αέρα» τα σχέδια των τραπεζών αλλά και των εταιρειών διαχείρισης δανείων. Οι αντιδράσεις εστιάζονται κυρίως στις περιπτώσεις παλιών υποθέσεων, οι οποίες δεν σχετίζονται με την πανδημία και είχαν πάρει το δρόμο των πλειστηριασμών ή άλλων μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης.
Όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, το πρόβλημα έγκειται στο ότι σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για στρατηγικούς κακοπληρωτές που καλύπτονται πίσω από τα οριζόντια μέτρα προστασίας. Έτσι, ενώ κατανοούν την ανάγκη να προστατευθούν όσοι έχουν πληγεί από την πανδημία, ζητούν να υπάρχει διαφοροποίηση για περιπτώσεις που δεν σχετίζονται με τον κορονοϊό και είχαν δρομολογηθεί νωρίτερα.
Αντιπροτείνουν μάλιστα να υπάρχει διευρυμένο δίκτυ προστασίας για επιχειρήσεις και νοικοκυριά που αποδεδειγμένα έχουν πληγεί από την πανδημία, όχι όμως οριζόντιο «πάγωμα» για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Παράλληλα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο επανάκαμψης της κουλτούρας των στρατηγικών κακοπληρωτών, οι οποίοι, ενώ μπορούν να καλύψουν έστω και ένα μέρος των υποχρεώσεών τους, επιλέγουν να μην το κάνουν, εκμεταλλευόμενοι τις οριζόντιες ευνοϊκές ρυθμίσεις.
Τονίζουν μάλιστα ότι κάθε τρίμηνο που περνάει αυξάνεται γεωμετρικά και ο κίνδυνος μιας νέας γενιάς κόκκινων δανείων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Πηγή
Author:
