Τα πρόσφατα γεγονότα στην Αμερική με τους εθνικιστές τραμπιστές να μπουκάρουν στο Κογκρέσο, μας βοήθησαν να καταλάβουμε ποιες είναι οι φυλές του Ακραίου Κέντρου* στη χώρα μας.
1) Οι φανατικοί που έσπευσαν από την πρώτη-πρώτη στιγμή να παραλληλίσουν τους ακροδεξιούς και γραφικούς τραμπιστές με τους δικούς μας Αγανακτισμένους της πλατείας. Ο παραλληλισμός ήταν τόσο εξόφθαλμος που γελούσες. Αλλά ήταν τόσο βιαστικός που σε έβαζε σε υποψίες.
2) Οι ψύχραιμοι που έσπευσαν να κρατήσουν ίσες αποστάσεις: ειρωνεύτηκαν τους δικούς τους που σκέφτονταν τους Αγανακτισμένους αλλά ειρωνεύτηκαν και τους αριστερούς που έβρισκαν ομοιότητες ανάμεσα στους τραμπιστές και τους «Μακεδονομάχους» (ας διαβάσουν τις τρεις σελίδες της εξαιρετικής ανάλυσης που έκανε ο Δημήτρης Ψαρράς στο φύλλο του Σαββάτου και μετά ας έρθουν να το συζητήσουμε).
3) Οι έξυπνοι που δεν μίλησαν για το θέμα και δεν προχώρησαν σε παραλληλισμούς γιατί καταλάβαιναν πως αν το έκαναν και ήθελαν να δείχνουν αξιόπιστοι δεν θα μιλούσαν για τους Αγανακτισμένους αλλά για τους «Μακεδονομάχους» (οπότε, σοφά σιώπησαν – ίσως πρόλαβαν να διαβάσουν Ψαρρά).
4) Και, τέλος, ο Σάκης Μουμτζής, αρθρογράφος της Καθημερινής και ο Γιάννης Πρετεντέρης, αρθρογράφος του ΒΗΜΑτος –μία κατηγορία από μόνοι τους– που έβαλαν στο ίδιο τσουβάλι τους τραμπιστές, τους Αγανακτισμένους και (φοβεροί!) τα Κίτρινα Γιλέκα της Γαλλίας. Ο τέλειος χυλός.
Και εις ανώτερα. Ζηλεύει ο Μάρκος Σεφερλής στο Δελφινάριο.
*Ακραίο κέντρο: φανατικοί δεξιοί που στα νεανικά τους χρόνια ήταν αριστεροί. Δεν δέχονται πως είναι δεξιοί φυσικά, υποστηρίζουν ότι είναι φιλελεύθεροι. Και συμφωνούν σχεδόν σε όλα με τον Άδωνι Γεωργιάδη.
Πηγή
Author: Δημήτρης Κανελλόπουλος
