Οι μετακινήσεις ποδοσφαιριστών (ή και προπονητών κάποιες φορές…) δημιουργούν έξτρα ντόρο, ειδικά στην περίπτωση που αναμειγνύονται δύο ανταγωνιστικές μεταξύ τους ομάδες. Είτε αφορούν σε απ΄ ευθείας μετακίνηση από τη μία στην άλλη μετά τη λήξη ενός συμβολαίου, είτε στην ταυτόχρονη διεκδίκηση που αναδεικνύει ως νικήτρια τη μία και χαμένη την άλλη ομάδα.
Στον ελλαδικό χώρο κανένας από αυτούς που το είχαν ζήσει δεν θα λησμονήσει ποτέ την οργή των οπαδών της ΑΕΚ με αφορμή την απόφαση του προπονητή Ντούσαν Μπάγεβιτς να πάει το 1996 στον Ολυμπιακό Πειραιώς και να αλλάξει άρδην τους εγχώριους συσχετισμούς. Η Lady Hope, πολύ πρόχειρα, θυμήθηκε ακόμα τις κατά καιρούς υποθέσεις του Αλέκου Αλεξανδρή και του Κώστα Μανωλά, αλλά και του Χρήστου Κωστή και του Ντέμη Νικολαΐδη, οι οποίες είχαν δημιουργήσει μεγάλες και έντονες συζητήσεις. Οι οποίες φτάνουν μέχρι τις μέρες μας…
Η πρόσφατη υπογραφή στον Ολυμπιακό Πειραιώς του Σωκράτη Παπασταθόπουλου, μετά από δωδεκαετή σημαντική διεθνή καριέρα, αναθέρμανε -στο μέτρο που αναλογεί- τις εντάσεις και θύμισε κάτι από αυτό το πλούσιο παρελθόν των μεταγραφικών προστριβών ανάμεσα στους «ερυθρόλευκους» και στους «κιτρινόμαυρους». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και οι δύο ομάδες έκαναν πρόταση για συνεργασία στο διεθνή κεντρικό αμυντικό, αλλά αυτός έκρινε πως η πιο δελεαστική ήταν εκείνη των νταμπλούχων Ελλάδας. Αυτή η εξέλιξη αξιοποιήθηκε επικοινωνιακά στο φουλ από τα ΜΜΕ που είναι φίλα προσκείμενα στους Πειραιώτες και έβαλε πολλούς ΑΕΚτζήδες στη διαδικασία του παράπονου…
Σε γενικό πλαίσιο, σε τέτοιες περιπτώσεις οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας που χάνει έναν παίκτη ενοχλούνται και στρέφουν τα πυρά τους εναντίον όλων. Εναντίον των αντιπάλων (που τους κατηγορούν για αθέμιτες πρακτικές), του ίδιου του ποδοσφαιριστή (που τον μεταχειρίζονται φραστικά ως προδότη), ενίοτε και της διοίκησης της δικής τους ομάδας (που τη θεωρούν υπεύθυνη λόγω λανθασμένων χειρισμών).
Σε κάποιες περιπτώσεις το κλίμα πολώνεται τόσο πολύ που υποθηκεύεται η ίδια η εύρυθμη λειτουργία μίας ομάδας για σημαντικό χρονικό διάστημα. Aυτό δείχνει πόσο σημαντική και περίπλοκη συνθήκη είναι η σχέση των οπαδών με τις ομάδες. Φυσικά, το κουμάντο και τα λεφτά τα βάζουν οι διοικήσεις. Αυτές αποφασίζουν, όμως κάθε απόφασή τους κρίνεται και μπορεί να είναι αποδεκτή ή όχι από το ευρύτερο σώμα των υποστηρικτών ενός συλλόγου.
Οι λόγοι της τελικής επιλογής ενός ποδοσφαιριστή που αποτελεί μήλο της έριδος για δύο ομάδες είναι αρκετοί. Ο πρώτος που έρχεται στα μυαλά όλων είναι τα χρήματα. Δίπλα σε αυτά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα προς τη μία κατεύθυνση και όχι προς την άλλη. Φερ΄ειπείν, οι πραγματικές προοπτικές που έχει στο σήμερα ένα club ως προς την κατάκτηση εγχώριων τίτλων και την πραγμάτωση καλών ευρωπαϊκών συμμετοχών.
Επίσης, κρίσιμη παράμετρος είναι το κλίμα που επικρατεί στο εσωτερικό μίας ομάδας. Πολλές φορές σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Το αν γνωρίζει ο ποδοσφαιριστής κάποιους μέσα από τον οργανισμό που τους έχει εμπιστοσύνη ή ενδεχομένως να έχει και στενότατες φιλικές σχέσεις μαζί τους. Ακόμα και ο τρόπος προσέγγισης από έναν ισχυρό άνδρα μίας ΠΑΕ προς αυτόν, μπορεί να επηρεάσει την απόφαση ενός ποδοσφαιριστή.
Οι μεταγραφές είναι μία δύσκολη υπόθεση. Ειδικά όταν «δεν παίζεις μπάλα μόνος σου» και για τον ίδιο ποδοσφαιριστή ενδιαφέρονται και άλλοι μνηστήρες. Για αυτό οι ομάδες πρέπει να είναι προσεχτικές σε κάθε μεταγραφικό τους βηματισμό. Να κρύβουν τις καθοριστικές τους κινήσεις, να επικοινωνούν στους δημοσιογράφους με έξυπνο τρόπο τις προθέσεις τους, να λένε όσα πρέπει και όταν πρέπει, και κυρίως να έχουν έτοιμη μία άλλη λύση: ένα plan b, σε περίπτωση που στραβώσει μία αρχική υπόθεση.
Η Lady Hope θεωρεί πως το θέμα δεν είναι αν θα πάρεις ένα συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή, αλλά αν θα καλύψεις την ανάγκη σου με όποιον πάρεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αν δεν πάρεις κανέναν. Και η ΑΕΚ που έχασε τον Παπασταθόπουλο, σε ένα παιχνίδι που μάλλον εξαρχής ήταν χαμένο, δεν πήρε κανέναν στη θέση του….
Πηγή
Author:
