«Οι καλλιτέχνες ζουν σε μία μόνιμη καραντίνα»

Το τέταρτο προσωπικό άλμπουμ της Irene Skylakaki μόλις κυκλοφόρησε και λέγεται «Souvenir», ένα «μουσικό κολάζ αναμνήσεων και συναισθημάτων» όπως λέει και η ίδια. Και είναι πολύ καλό οφείλω να ομολογήσω. Η κυκλοφορία του, από τη δραστήρια ελληνική δισκογραφική εταιρεία «United We Fly», βρίσκει την Ειρήνη να ζει πλέον μόνιμα στην Ελλάδα – μέχρι τώρα μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα στο Λονδίνο και την Αθήνα.

«Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος να ζω μόνιμα στο Λονδίνο», λέει στην «Εφ.Συν.». «Είχα πλέον χτίσει ένα δίκτυο μουσικών συνεργατών στην Αγγλία, το οποίο έβλεπα ότι θα μπορούσα να διατηρήσω ζωντανό και από την Ελλάδα. Επέστρεψα λοιπόν πολύ συνειδητά γιατί η ζωή μου ως μουσικός έχει αστάθειες και νιώθω πιο άνετα και σίγουρη έχοντας ως βάση μου την Ελλάδα».

Η κυκλοφορία του άλμπουμ έρχεται μετά από τέσσερα singles, το ομώνυμο σε συνεργασία με τον Jay-Jay Johansson, το Mary Smiles που αναφέρεται στη Mary που χαμογελά και χορεύει αγνοώντας όσους την κρίνουν, το Dreamy που ηχεί σαν νανούρισμα και το τελευταίο Sutherland Avenue με στίχους και μουσική που μιλούν για μια αγάπη που δεν υπάρχει πια.

Ενα μέρος του «Souvenir» γράφτηκε στο εξωτερικό κι ένα μέρος εδώ. «Επιστρέφοντας στην Ελλάδα στο πρώτο λοκντάουν ένα μεγάλο κομμάτι του άλμπουμ είχε ήδη ολοκληρωθεί», εξηγεί η Ειρήνη. «Εκκρεμούσαν τέσσερα τραγούδια τα οποία είχαν όμως ήδη γραφτεί. Στην πραγματικότητα δηλαδή όλα τα κομμάτια “γεννήθηκαν” στην Αγγλία, αλλά κάποια από αυτά ολοκληρώθηκαν, κυρίως από άποψη ενορχήστρωσης και παραγωγής, στην Ελλάδα».

• Θα καταλάβουμε διαφορές μεταξύ τους;

Οι διαφορές που μπορεί ίσως να παρατηρήσει κάποιος έχουν να κάνουν με τον ήχο και όχι με τα ίδια τα τραγούδια ή τους στίχους που νιώθω πως ανήκουν σε μία ενότητα.

• Τι έχει αλλάξει σε σένα από τότε που ξεκίνησες σε σύγκριση με το «Souvenir»;

Εχουν αλλάξει πολλά και έχουν μεσολαβήσει πολλές εμπειρίες και συνεργασίες, άλλες δύσκολες και άλλες μαγικές. Το κυριότερο που μπορώ να εντοπίσω είναι ότι πλέον πολύ συνειδητά «ακονίζω τα εργαλεία» μου για να γράφω τραγούδια. Δεν περιμένω την έμπνευση να χτυπήσει, αλλά δουλεύω καθημερινά με την ελπίδα ότι όταν θα έρθει μια εμπνευσμένη στιγμή θα είμαι όσο καλύτερα προετοιμασμένη μπορώ να την απορροφήσω και να την κάνω τραγούδι.

Οπως διαβάζουμε, το άλμπουμ «ξεκίνησε ως αυτοσχεδιασμός πριν κάποια χρόνια, όταν μετά την γνωριμία της Ειρήνης με τον Andres Mesa που δούλευε τότε στο studio του Phil Manzanera όπου και ηχογραφήθηκαν τα demos, ξεκίνησαν να δημιουργούν τραγούδια χωρίς κάποιο συγκεκριμένο concept στο μυαλό τους. Στο project με τον καιρό προστέθηκαν μουσικοί και φίλοι που πρόσφεραν το ταλέντο και τη μουσική τους πάντα με γνώμονα τη δημιουργία τραγουδιών που να αγαπούν οι ίδιοι». Η δεύτερη φάση του βρήκε την Ειρήνη, όπως είπαμε, στην Αθήνα εν μέσω του πρώτου λοκντάουν, οπότε κάποια τραγούδια ετοιμάστηκαν εξ αποστάσεως.

• Είναι πιο καλή για την έμπνευση ενός καλλιτέχνη η καραντίνα;

Νομίζω πως οι καλλιτέχνες ζουν σε μία μόνιμη καραντίνα. Ακόμα και όταν συναναστρέφεσαι κόσμο και λειτουργείς κοινωνικά, ένα κομμάτι της σκέψης σου γυρίζει γύρω από μία ιδέα, σαν κάτι να βρίσκεται διαρκώς υπό κατασκευή. Οταν λοιπόν αυτή η ένταση δεν εκτονώνεται κάπου, συσσωρεύεται μέχρι που κάποια στιγμή βραχυκυκλώνεις.

• Υπήρχε τέτοια ένταση αυτό το διάστημα;

Ενιωσα αρκετές φορές αυτήν την αίσθηση κατά την διάρκεια των λοκντάουν.

• Δεν είναι επίσης κι εκνευριστικό να μην μπορείς να παρουσιάσεις την καινούργια σου δουλειά σε συναυλία;

Είναι τουλάχιστον εκνευριστικό! Από την άλλη δεν θα ανέβαλα την κυκλοφορία του δίσκου σε μια άλλη, ίσως καλύτερη στιγμή, γιατί πιστεύω πως μέχρι τότε θα θέλω να παρουσιάσω τα τραγούδια που θα έχω γράψει εκείνη την περίοδο. Δεν μου αρέσει καθόλου να μεσολαβεί μεγάλο διάστημα από την ολοκλήρωση ενός τραγουδιού μέχρι την κυκλοφορία του. Η πιο δημιουργική μου περίοδος είναι συνήθως όταν κυκλοφορούν τα κομμάτια μου και παύουν να με αφορούν. Με τον ίδιο τρόπο, τότε γράφω πιο αβίαστα και με μεγαλύτερη όρεξη.

• Ποιο είναι το δικό σου μουσικό ημερολόγιο των ημερών του εγκλεισμού;

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω τη μία μέρα από την άλλη. Αυτές τις μέρες ασχολούμαι κυρίως με ένα θεατρικό έργο για το οποίο ανέλαβα να γράψω τη μουσική και το sound design και θα ανεβεί στο θέατρο «Πορεία».

• Τα τραγούδια είναι διάφανα ως προς τον δημιουργό τους;

Απολύτως!