Οι πληθυσμοί των αφρικανικών πιγκουίνων μειώνονται. Ωστόσο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι έχουν βρει την λύση. Προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα αποικία εκτροφής πιγκουίνων.
Μια ομάδα επιστημόνων ετοιμάζεται να απελευθερώσει δεκάδες ορφανά μωρά πιγκουίνων στο Κέντρο Προστασίας Άγριας Ζωής στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, στη Νότιο Αφρική, σε μια προσπάθεια να τα σώσουν από την εξαφάνιση.
Από τον Ιανουάριο του 2019, οι επιστήμονες προχώρησαν στην ανάπτυξη ψεύτικων πιγκουίνων που βγάζουν το χαρακτηριστικό κάλεσμα – κρώξιμο του συγκεκριμένου ζώου, ώστε να δελεάσουν τους μικρούς πιγκουίνους στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας.
Μέχρι στιγμής, όμως, οι προσπάθειες των επιστημόνων είναι ανεπιτυχείς, αλλά η ερευνήτρια Κριστίνα Χάγκεν παραμένει αισιόδοξη.
«Αυτή η τεχνική δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ για τον αφρικανικό πιγκουίνο, έχει χρησιμοποιηθεί για άλλα είδη θαλασσίων πτηνών σε όλο τον πλανήτη και το πλέον επιτυχημένο και διάσημο παράδειγμα είναι η Φρατέρκουλα του Ατλαντικού (σ.σ. είδος πιγκουίνου που απαντάται στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό). Στην περίπτωση αυτή, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δολώματα και εξαπέλυσαν εκατοντάδες μωρά πιγκουίνους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια πολύ μεγάλη και ακμάζουσα αποικία», δήλωσε η Χάγκεν στο Reuters.
Σύμφωνα με την ίδια, το 1920 υπήρχαν περισσότερο από ένα εκατομμύριο πιγκουίνοι στη Νότιο Αφρική. Πλέον ο πληθυσμός τους αριθμεί περί τις 13.000.
Πλέον οι επιστήμονες σχεδιάζουν να αφήνουν ελεύθερους κάθε χρόνο από φέτος και για αρκετά από τα επόμενα χρόνια περίπου 50 νεαρά πουλιά, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν μια νέα αποικία στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας.
Ωστόσο, η χρήση δολωμάτων είναι μια ιδιαίτερα ασυνήθιστη στρατηγική. Το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας έχει καλά νερά γεμάτα από ψάρια. Μάλιστα είχε αποικηθεί από κοπάδια πιγκουίνων για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα από τα μέσα του 2000 ώσπου εγκαταλείφθηκε εκ νέου, όταν οι λεοπαρδάλεις άρχισαν να τους κυνηγούν.
«Από άλλες έρευνες έχει προκύψει ότι τα δολώματα δεν χρειάζεται να είναι και πολύ ρεαλιστικά, μπορούν να έχουν το ίδιο σχήμα και χρώμα, ώστε τα πουλιά να αποκρίνονται σ’ αυτά. Μεταφέραμε τα δολώματά μας σε μια υπάρχουσα αποικία στο Stony Point και τα βάλαμε μαζί με τους πιγκουίνους, ώστε να δούμε πώς αυτοί θα αντιδρούσαν. Τελικά, το πείραμα λειτούργησε καλά, η παρουσία των δολωμάτων δεν ενόχλησε την αποικία», πρόσθεσε η Χάγκεν.
Η δραματική μείωση που παρουσιάζουν οι πληθυσμοί των αφρικανικών πιγκουίνων επηρεάζονται άμεσα από την κλιματική αλλαγή και τη μείωση που παρατηρείται στα αποθέματα ψαριών στη Νότιο Αφρική. Εξάλλου, το είδος κινδυνεύει και από τον ίδιο τον άνθρωπο που κυνηγά τα αυγά τους ως τροφή.
Πηγή
Author:
