Πώς είναι δυνατόν, από τη μία πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ να «φωνάζει» για την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης και τη μη φροντίδα της ελληνικής οικογένειας και από την άλλη, να προσπαθεί να δώσει στον πιο ισχυρό δεσμό των Ελλήνων, το θεσμό της οικογένειας, τη χαριστική βολή;
Και μάλιστα στοχεύοντας κατευθείαν στην καρδιά της ελληνικής οικογένειας. Στα θεμέλιά της, την ίδια τη φύση της, δηλαδή της συντήρησης και προαγωγής της κοινωνίας και κατά συνέπεια του Έθνους.
Προς επίτευξη λοιπόν ψηφοθηρικών και μόνο στόχων, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κατέθεσαν προ μηνός στη Βουλή, νομοσχέδιο με το οποίο προτείνουν τη θεσμοθέτηση του γάμου ομόφυλων, την απόκτηση τέκνων με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ή παρένθετη μητέρα και την «τεκνοθεσία».
Για μια…χούφτα ψήφων, από την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ, Έλληνες βουλευτές, αγνοούν επιδεικτικά τα εκατομμύρια των παραδοσιακών οικογενειαρχών ψηφοφόρων και επιχειρούν να ανακόψουν την πρόοδο του Έθνους μας, προβλέποντας με ένα εκτρωματικό νομοθέτημα, την επίσημη αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων τους, σύμφωνα με τα Ευρωπαικά πρότυπα!
Μόνο που – προφανώς – λογαριάζουν χωρίς την πλειοψηφία του ελληνικού λαού! Να θυμίσουμε λοιπόν πως…
Η Ελλάδα, αποτέλεσε κοιτίδα πολιτισμού και Δημοκρατίας, δίνοντας τα φώτα της σε όλη την ανθρωπότητα και αυτό το οφείλει στο θεσμό της οικογένειας.
Από την εποχή του Ομήρου, της Πηνελόπης και του Οδυσσέα, του Χρυσού αιώνα του Περικλή και μέχρι σήμερα, η ελληνική κοινωνία στέκεται ακόμα όρθια, χάρη στο ζωτικότερο κύτταρο της, την οικογένεια, όπως αυτή σχηματίζεται αποκλειστικά και μονοσήμαντα και με βάση το νομικό μας πολιτισμό και τους παραδοσιακούς αξιακούς μας κώδικες, ως η συνένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας!
Το νομοσχέδιο «Ύβρις», σε ένα θεσμό πρότυπο αξιών και πνευματικών αρχών, όπως κατατέθηκε από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, προβλέπει, μεταξύ άλλων:
Στο άρθρο 1350 ΑΚ προστίθεται ρητή απαγόρευση διάκρισης φύλου και έτσι επέρχεται απόλυτη εξομοίωση, σε σχέση με το δικαίωμα γάμου ανάμεσα ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια. Ο τύπος του γάμου αφήνεται στην απόλυτη επιλογή των μελλοντικών συζύγων.
Εξυπακούεται, ότι ο τύπος του πολιτικού γάμου παρέχεται από την Πολιτεία προς όλα τα ζευγάρια οποιασδήποτε σύνθεσης, όμως, καθόσον δεν εισάγεται οποιαδήποτε τροποποίηση άρθρο 1367 ΑΚ, εξακολουθεί να ισχύει ότι ο γάμος μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών δεν θα μπορεί να τελεστεί υπό τον τύπο του θρησκευτικού γάμου, όταν το τυπικό και οι κανόνες ορισμένου δόγματος ή θρησκεύματος δεν το αποδέχονται. Επίσης, είναι αυτονόητο ότι δικαιώματα που για να ασκηθούν από κοινού από τα μέρη ζευγαριού προϋποτίθετο ύπαρξη γάμου, όπως λ.χ. τεκνοθεσία, αποκτώνται αυτόματα με την αλλαγή της συγκεκριμένης διάταξης χωρίς ανάγκη άλλων παρεμβάσεων ή προσαρμογών της νομοθεσίας.
Όπου στην κείμενη νομοθεσία χρησιμοποιούνται:
α) οι όροι «υιοθεσία» και «υιοθετούμενος» αντικαθίστανται από τους όρους «τεκνοθεσία» και «τεκνοθετούμενος» και
β) ο όρος «μελλόνυμφοι αντικαθίστανται από τον όρο “μελλοντικοί σύζυγοι”.
Γάμος που τελέστηκε έγκυρα στο εξωτερικό μεταξύ Έλληνα πολίτη με άλλον Έλληνα πολίτη αλλοδαπό, χωρίς διάκριση φύλου χαρακτηριστικών φύλου, και εξακολουθεί να είναι ισχυρός, Θεωρείται αναδρομικά υποστατός στην Ελλάδα, εφόσον δηλωθεί στο Ειδικό Ληξιαρχείο Αθηνών”.
Ο Γάμος, δηλαδή, ως θεσμός από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα στη συνταγματικά κατοχυρωμένη μορφή και έννοια του, χαρακτηρίζεται ως μια «διαβατήρια τελετουργία», που μέσω της νομικά κατοχυρωμένης γενετήσιας ένωσης δυο ετερόφυλων ατόμων, οδηγούμαστε στη δημιουργία οικογένειας, ενός πανανθρώπινου κοινωνικού θεσμού!
Και ενώ θα περίμενε κανείς από την αξιωματική αντιπολίτευση, τη στιγμή που κατηγορεί σφόδρα μάλιστα την Κυβέρνηση, για έλλειψη μέτρων προς την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος, να προτείνει μέτρα ενίσχυσης της οικογένειας προκειμένου να αυξηθούν οι γεννήσεις, φέρνει νομοσχέδιο, που προτείνει «τεκνοθεσίες», υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και την κατάργηση των όρων μάνας και πατέρα, προβλέποντας.
Κατ’ επιλογή των γονέων, στις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης χρησιμοποιούνται οι όροι «Γονέας 1» και «Γονέας ΙΙ» αντί των όρων «μητέρα» και «πατέρας». Όταν πρόκειται για ομόφυλα ζευγάρια επιλογή ενός από τους όρους που αποδίδει τη σχέση του ενός γονέα με το τέκνο δεν αποκλείει τη χρήση του ίδιου όρου για να αποδώσει τη σχέση του άλλου γονέα με αυτό.”
Πώς θα σας φαινόταν, αλήθεια, αν τα παιδιά σας, σας αποκαλούσαν αντί για πατέρα ή μπαμπά, γονέα Α;
Πώς θα φαινόταν στους γονείς σας, αν εσείς τους αποκαλούσατε, γονέα Α και γονέα Β;
Πώς και αλήθεια, ποιος Έλληνας βουλευτής είναι αυτός που μπορεί με την ψήφο του στη Βουλή, όπου έχει εκλεγεί από ψήφους χιλιάδων μαμάδων και μπαμπάδων, να διαγράψει μονοκονδυλιά, από την ψυχή της ελληνικής κοινωνίας, τη ζωοδότρα δύναμη της ελληνικής οικογένειας, την ανιδιοτελή και αυτοθυσιαστική αγάπη που προσφέρουν οι έννοιες, «μάνα» και «πατέρας»;
Ουσιαστικά, το νομοσχέδιο αυτό του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι παρά μια κάκιστη συρραφή, διαφόρων διατάξεων, από νομοθεσίες τους εξωτερικού και τις οποίες επιχειρούν να ενσωματώσουν στην εθνική μας νομοθεσία, χωρίς αιδώ, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τους τυχοδιωκτικούς σκοπούς μιας μειοψηφίας που καμία σχέση δεν έχει και ποτέ δεν θα αποκτήσει με τους χιλιάδες των ψηφοφόρων των βουλευτών όλων των κομμάτων.
Γι’ αυτό και ένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν θα έχει ποτέ καμία απολύτως τύχη στη Βουλή των Ελλήνων και δεν θα γίνει ποτέ νόμος του Ελληνικού Κράτους.
Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πηγές του Newsbomb.gr, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με απόλυτο σεβασμό στις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις του λαού μας, μα πάνω απ’ όλα στον θεσμό της ελληνικής οικογένειας, δεν προτίθεται να φέρει το νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή!
