Με κόσμο στα γήπεδα ή στα καφενεία τελικά;

Μοιραστειτε το

Έγραψα σε προηγούμενο blog για την αναγκαιότητα αυτοσυγκράτησης και ωριμότητας από τη μεριά του ελληνικού φίλαθλου κοινού. Ξέρω ότι ακούγεται σαν ανέκδοτο όλη η προηγούμενη φράση αλλά δεν μπορεί διάολε να περιμένουμε πάντα μια κυβέρνηση, μια ομοσπονδία, μια αστυνομία να μας μαντρώσουν ή να μας ξεμαντρώσουν. Ειδικά επί covid-19 που πάμε όλοι στα τυφλά, η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών.  

Επιστροφή οπαδών στα γήπεδα;

Κάνοντας ωραιότατη κωλοτούμπα σε σχέση με προηγούμενη διατύπωση άποψης κι αφού βέβαια αποκτήσαμε την εμπειρία των περιοριστικών μέτρων το ερώτημα είναι ένα: Να διατηρήσουμε κλειστά ή περιορισμένα εστιατόρια, μπαρ, καφέ, γήπεδα μπάσκετ-ποδοσφαίρου γνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να περιορίσουμε την πολυκοσμία σε Μαζικά Μέσα Μεταφοράς , πλατείες, σχολικά προαύλια κλπ ; Όλοι ειρωνευόμαστε τη συντεταγμένη προσέλευση οπαδών στα γήπεδα και την παραμονή στην κερκίδα με μάσκες και σε απόσταση αλλά είμαστε σίγουροι ότι σε καφενεία και sports cafe δε συνωστίζεται το πλήθος πολύ χειρότερα;  Λένε οι πολέμιοι της επιστροφής στα γήπεδα ότι οι κανόνες δεν τηρούνται στην κερκίδα, όμως οι πλατείες και τα ΜΜΜ είναι τα μέρη όπου ο covid-19 κάνει πάρτι.

Η παλινωδία στις αποφάσεις

Χτες βράδυ η απόφαση ήταν «ανοίγουμε», μόλις ξημέρωσε έγινε «μένουμε κλειστοί». Δεν είναι νορμάλ σαν διαδικασία αλλά εδώ αναζητούμε το λιγότερο κακό, όχι τη συνέπεια ή το πλάνο. Το πλάνο η Κυβέρνηση το ‘χασε το καλοκαίρι, όταν υπάκουσε στις ανάγκες της αγοράς ρίχνοντας μια ζαριά που δε βγήκε. Ούτε η τουριστική παρτίδα σώθηκε, ούτε η υγειονομική εικόνα παρέμεινε σταθερά καλή. Τα χρήματα που ακούστηκε ότι υπήρχαν στο ταμείο, είχα γράψει ότι θα ήταν προτιμότερο να στηρίξουν την τουριστική βιομηχανία εκ των έσω, τελικά αποφασίστηκε το ρίσκο, τα αποτελέσματα είναι πια γνωστά. Οι μερικές χιλιάδες οπαδών στις κερκίδες ελέγχονται πιο δύσκολα από το να κατακερματιστεί το πλήθος σε κλειστούς χώρους, όπου και οι λίγες εκατοντάδες ανθρώπων είναι υγειονομικό φορτίο;

Μετά τις 12:30 που;

Αντίστοιχα κλείνοντας τα καταστήματα όπου ο κόσμος θα φάει το φαγητό του ή θα πιει το ποτό του, δεν μπορούν να περιφρουρηθούν οι πλατείες και οι πόλεις βιώνουν μεταμεσονύκτιες δύσκολες στιγμές,  που μεταφράζονται σε κρούσματα χαμηλού μέσου όρου ηλικίας. Η ερώτησή μου είναι, αν στην περίπτωση της εστίασης η ευθύνη μετατίθεται στους επαγγελματίες του κλάδου, γιατί δεν μπορούν οι ομάδες να φορτωθούν την ευθύνη της γηπεδικής λειτουργίας; Αν γελάτε με το που διαβάζετε στην ίδια φράση τις λέξεις «ευθύνη-ομάδες» έχετε ένα μεγάλο δίκιο αλλά κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε κι αν όχι τώρα με τον υγειονομικό κίνδυνο παρόντα, τότε σίγουρα ποτέ.

Αρκεί μια καλή αντιγραφή

Σε πολλές περιπτώσεις η ελληνική Πολιτεία δε χρειάζεται να ανακαλύψει τον τροχό ή να πρωτοτυπήσει, αρκεί να αντιγράψει ένα σχετικά πετυχημένο μοντέλο. Ας ακούσει τους επιστήμονες κι ας διαλέξει αν θα αντιγράψει το ιταλικό ή ισπανικό ή γερμανικό μοντέλο, αφού πρώτα βεβαιωθεί ότι μπορεί να το αντιγράψει και να το τηρήσει. Πολλά από αυτά που γράφω γνωρίζω ότι είναι αντιφατικά και αντικρουόμενα, δε φταίω εγώ οι συνθήκες είναι αντιφατικές με ένα απόλυτο νούμερο να μας βασανίζει. Όχι το νούμερο των κρουσμάτων, εδώ ισχύει ο κανόνας «όποιος ψάχνει, βρίσκει». Το απόλυτο νούμερο είναι ο αριθμός διασωληνωμένων σε ένα σύστημα υγείας του οποίου τα περιθώρια εξαντλούνται.

‘Η lockdown ή όλοι σε «κανονικότητα»;

Στο reader.gr  διατύπωσα τη γνώμη ότι ο καταλληλότερος χρόνος για lockdown ήταν τα μέσα Οκτωβρίου για να εξοικονομηθεί χρόνος και κρεβάτια ΜΕΘ,  πριν πλακώσουν όλων των ειδών οι γρίπες. Από τη στιγμή που η Κυβέρνηση δεν το αποφάσισε, τα σχολεία είναι ανοικτά, οι αίθουσες ασφυκτικά γεμάτες, τα λεωφορεία υπερφορτωμένα, οι πόλεις μεταμεσονύκτια ανησυχητικά ζωηρές σε πλατείες και πάρκα. Αν όμως πάμε για καφέ όσοι χωράμε, φαγητό όσοι μπορούμε να σερβιριστούμε, ποτό όσοι επιτρέπεται να πιούμε παρέα και στα γήπεδα όσοι μπορούμε να απλωθούμε στις κερκίδες , τότε υπάρχει μια ελπίδα κοινωνικής βιωσιμότητας. Λυπάμαι που δεν μπορώ να γράψω για σιγουριά παρά μόνο για ελπίδα, αλλά ειλικρινά ποιος μπορεί να σίγουρος για οτιδήποτε το 2020;

Πηγή
Author: kiousisq

spot_img
spot_img
spot_img
spot_img

Σχετικα Αρθρα

Η δική μου αποτίμηση των χθεσινών εκλογών

Οι σχεδόν 215.000 πολίτες που συμμετείχαμε χτες στις εκλογές...

Μας ξαγρυπνά το όνειρο

Η ζωή μας είναι γεμάτη από όνειρα, όνειρα που...

Απίστευτη αναλγησία από την μνημονιακότερη Κυβέρνηση …

Τους τελευταίους μήνες αυτή η υποταγμένη, μνημονιακότερη  κυβέρνηση των...

Συλλήψεις υπουργών στον Νίγηρα, εκκενώνουν Γάλλοι και Ιταλοί

Ραγδαίες εξελίξεις μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στον Νίγηρα, που...