Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζητά εξηγήσεις από την Ελλάδα ● Οι προσφυγές 8 ευάλωτων προσφύγων που διέμεναν σε Λέσβο, Σάμο, Χίο και Κω ● Καταγγελίες για τις εξευτελιστικές συνθήκες που είχαν ως αποτέλεσμα να επιδεινωθεί το πρόβλημα υγείας τους και να κινδυνεύσει η ζωή τους ● Οι σοκαριστικές μαρτυρίες για την κόλαση που έζησαν.
Τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης των νησιών εξετάζει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), ενοποιώντας τις προσφυγές 8 ευάλωτων προσφύγων που διέμεναν το τελευταίο διάστημα στα ΚΥΤ της Λέσβου, της Σάμου, της Χίου και της Κω, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί το πρόβλημα υγείας τους και να κινδυνεύσει η ζωή τους.
Το ΕΔΔΑ έχει εξετάσει τις προσφυγές και ζητά εξηγήσεις από την Ελλάδα για τις απάνθρωπες συνθήκες διαμονής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που εκθέτουν τους πρόσφυγες σε κίνδυνο και παραβιάζουν βασικά τους δικαιώματα.
Οι τέσσερις από τις οκτώ υποθέσεις εκπροσωπούνται νομικά από τις οργανώσεις HIAS Ελλάδος και Equal Rights Beyond Borders, που δημοσιοποίησαν τη δικαστική εξέλιξη στο ΕΔΔΑ.
Σοκαριστική είναι η υπόθεση της E.F. Οταν έφτασε στη Μόρια τον Δεκέμβριο του 2019, ενημέρωσε την αρμόδια υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής ότι είναι θύμα βιασμού και οροθετική και ότι έπαιρνε αντιρετροϊκή αγωγή μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, όταν κρατήθηκε αυθαίρετα και βασανίστηκε από τις Αρχές της χώρας της. Ωστόσο, οι Αρχές δεν την υπέβαλαν στον προβλεπόμενο ιατρικό έλεγχο.
Τέσσερις μήνες μετά την άφιξή της, μία εξέταση αίματος επιβεβαίωσε ότι ήταν οροθετική και οι γιατροί ζήτησαν να μεταφερθεί στην Αθήνα, ώστε να παρακολουθείται η πορεία της υγείας της από νοσοκομείο με Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων. Οι Αρχές αδιαφόρησαν για την υπόδειξη των γιατρών και η E.F. άρχισε να υποφέρει από χρόνιο βήχα, αιμόπτυση, σοβαρά δερματικά εξανθήματα, πυρετό, διάρροια και απώλεια όρεξης. Εξι μήνες μετά την άφιξή της, διαγνώστηκε με καρκίνο του αίματος σχετιζόμενο με HIV, συνέπεια της συνεχιζόμενης έλλειψης πρόσβασης σε κατάλληλη αγωγή.
Εξευτελιστικές και απάνθρωπες ήταν οι συνθήκες και για τους άλλους τρεις πρόσφυγες. Η A.R., θύμα έμφυλης βίας στην πατρίδα της, μεταφέρθηκε με χειροπέδες στο προαναχωρησιακό κέντρο της Κω με το που έφτασε στην Ελλάδα, χωρίς να ενημερωθεί ποτέ για τον λόγο κράτησής της. Επασχε από σοβαρά γυναικολογικά προβλήματα και ζήτησε πολλές φορές να δει γιατρό, ψυχολόγο και δικηγόρο, αλλά οι Αρχές απέρριψαν τα αιτήματά της, δίνοντάς της παυσίπονα για να μπορεί να κοιμάται. Η πόρτα που διαχώριζε το κελί της από το κελί των ανδρών ήταν σπασμένη, όπως και η πόρτα του ντους. Μήνες μετά, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει.
Ο Μ.Α,, ηλικιωμένος με σοβαρά προβλήματα υγείας, μεταξύ των οποίων διαβήτης και καρδιακές παθήσεις, αφέθηκε να ζει μήνες στη ΒΙΑΛ της Χίου, σε μια μικρή σκηνή χωρίς κρεβάτι, κατάχαμα, στερούμενος και το σαπούνι ακόμα. Αλλος ένας ασθενής πρόσφυγας στη ΒΙΑΛ προσπαθούσε μήνες να δει γιατρό χωρίς επιτυχία. Οσο περίμενε, ανέπτυξε σοβαρό βήχα που συνοδευόταν συχνά με αιμόπτυση και εμετό.
«Στο ευρωπαϊκό προσφυγικό δίκαιο υπάρχουν κανόνες που απαγορεύουν τα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη. Αυτό όμως δεν νοιάζει κανέναν. Ηρθε η ώρα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να τοποθετηθεί ανάλογα», σημειώνει η Νίκη Γεωργίου από τους Equal Rights Beyond Borders. «Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός της ενοποίησης των υποθέσεων μιας και κάτι τέτοιο συμβαίνει πρώτη φορά. Και μόνο αυτό το γεγονός δείχνει ότι αυτή τη φορά οι καταγγελίες αντιμετωπίζονται με την πρέπουσα προσοχή», επισημαίνει και η δικηγόρος Ελλη Κριωνά-Σαράντη από την HIAS Ελλάδας.
Πηγή
Author: Γιώργος Παγούδης
