Δεν μου προξένησε ούτε εντύπωση , ούτε έκπληξη η πρόταση της εισαγγελέας Αδαμαντίας Οικονόμου για αναστολή των ποινών στους 11 καταδικασθέντες στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Χωρίς διάθεση να «πουλήσω πνεύμα» περίμενα από τη εισαγγελέα μια τέτοια πρόταση.
Όχι κάτι ανάλογο , αλλά αυτή καθ’αυτή την πρόταση που κατέθεσε στο σώμα του δικαστηρίου.
Η εισαγγελέας μετά την αρχική της πρόταση για απαλλαγή των κατηγορούμενων από τις κατηγορίες της εγκληματικής οργάνωσης προτιμά πλέον -με τον δρόμο που επέλεξε ερμηνεύοντας με τα δικά της νομικά κριτήρια τις καταθέσεις των μαρτύρων- να την «αδειάζει» η έδρα παρά να αδειάζει η ίδια τον εαυτό της αλλάζοντας την ή στρογγυλεύοντας την αρχική της θέση!
Ενδεχομένως όσοι παρακολούθησαν την δίκη, ή ενημερωνόταν για την εξέλιξη της, να παραβλέπουν, ή να ξεχνούν, ή ακόμα να υποτιμούν το γεγονός ότι η εισαγγελέας δεν παραδέχθηκε ποτέ την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης!
Και αυτό τα λέει όλα από πάσης άποψης.
Γι’ αυτήν ο κατηγορούμενος , ο μόνος που διετέλεσε εγκληματική πράξη , ο Ρουπακιάς, ενήργησε από μόνο τους , προφανώς γιατί είχε προσωπικά με το θύμα , ή εν βρασμώ , χωρίς να έχει δεχθεί εντολές ή να έχει παρακινηθεί από την οργάνωση στην οποία ήταν ενεργό μέλος.
Οι φωτογραφίες που αποδεικνύουν ότι ο Ρουπακιάς ήταν μέλος των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια , προφανώς για την εισαγγελέα δεν αξιόπιστη μαρτυρία.
Έτσι κρίνει θα ισχυριστούν κάποιοι.
Βέβαια έτσι κρίνει. Κανείς δεν λέει το αντίθετο.
Το θέμα είναι πως καταλήγει σ’ αυτή την απόφαση μετά από ένα δικαστικό μαραθώνιο 5 ετών, όταν έχουν παρελάσει από την δικαστική αίθουσα εκατοντάδες μάρτυρες που καταθέτουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες γεγονότα για την δράση των ταγμάτων εφόδου της εγκληματικής οργάνωσης, γεγονότα αδιαμφησβήτητα που έλαβαν χώρα σε όλη την επικράτεια.
Πέραν των μαρτύρων όλες αυτές οι αποκαλυπτικές εικόνες σε κάθε ενημερωτικό δελτίο εδώ και καιρό με πρωταγωνιστές το διευθυντήριο της Χρυσής Αυγής, οι ανοιχτές απειλές μπροστά στις κάμερες, ακόμα και μέσα από το κοινοβούλιο , οι επιθέσεις, οι τραμπουκισμοί, το υβρεολόγιο , σε δημάρχους , δημοτικούς συμβούλους , συνδικαλιστές, σε μετανάστες , σε δημοσιογράφους και κάμεραμαν , σε ανθρώπους του πολιτισμού που σήκωναν το ανάστημα τους, όλα αυτά τα αηδιαστικά που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια από τους φασίστες , για την εισαγγελέα αποτελούν τρέιλερ μια ταινίας επιστημονικής φαντασίας ή προϊόν μοντάζ!
Τίποτα από όλα αυτά δεν αποτελεί κριτήριο , τίποτα από όλα αυτά δεν αποτελεί αξιόπιστη μαρτυρία.
Για την συγκεκριμένη δικαστικό δεν υπάρχει καμία Χρυσή Αυγή, συγκεκριμένα δεν υπάρχει καμία δίκη της Χρυσής Αυγής , άρα δεν δικάζονται και κατηγορούνται φασίστες και ναζιστές για την δράση τους , υπάρχει μόνο ο Ρουπακιάς , ένας αλλόφρων που του την «βάρεσε» και προβαίνει σε εγκληματική ενέργεια.
Η δικαιοσύνη είναι τυφλή! Έτσι συνηθίζουμε να λέμε για να δικαιολογήσουμε ή ακόμα για να αποδεχθούμε αποφάσεις της ανεξάρτητης αρχής.
Δεν θα μπω στην κουβέντα ότι η δικαιοσύνη εξυπηρετεί πάντα τα συμφέροντα της τάξης που την εδραιώνει.
Είναι μια μεγάλη κουβέντα που δεν χωρά σε ένα άρθρο απόψεων. Στο κάτω –κάτω της γραφής είναι δική μου ιδεολογική θεώρηση και δεν είναι απαραίτητο κάποιοι να συμφωνούν.
Θέλω όμως να πω ότι στην περίπτωση της εισαγγελέας Οικονόμου η δικαιοσύνη δεν είναι μόνο τυφλή αλλά έχει χάσει και τις υπόλοιπες αισθήσεις που της επιτρέπουν να λειτουργήσει σε ένα κράτος δικαίου, όπως αυτό ορίζεται στο δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Αναρωτιέμαι αν στην πολύκροτη αυτή δίκη-την πιο σημαντική για το Δημοκρατικό μας Πολίτευμα ,μετά την ιστορική δίκη των Συνταγματαρχών- την «αδειάσει» για δεύτερη φορά η έδρα πως θα συνεχίσει να παραμένει στο δικαστικό σώμα μια εισαγγελέας με το κύρος της καταρρακωμένο και έχοντας απέναντι της την οργή, την απαξίωση και την περιφρόνηση της πλειοψηφίας ενός λαού που ορκίστηκε να υπηρετεί μέσα από το λειτούργημα της.
Γιατί πηγή όλων των εξουσιών είναι ο λαός!
Πηγή
Author: asaoul
