«Μην εύχεσαι να ήταν πιο εύκολο. Να εύχεσαι να ήσουν καλύτερος» (Jim Rohn)
Στις τελευταίες τρεις αγωνιστικές περιόδους η ποδοσφαιρική ΑΕΚ κάθε φορά που οι θερμοκρασίες αρχίζουν να πέφτουν, αρχίζει και εκείνη να παγώνει τους οπαδούς της. Οι οπαδοί κάθε ομάδας θέλουν αυτή να νικάει και να κυνηγάει μέχρι το τέλος μίας σεζόν τους βασικούς της στόχους. Τι γίνεται, όμως, όταν μία ομάδα και δεν νικάει και δεν παίζει καλά (και δεν νικάει επειδή δεν παίζει καλά); Ειδικά αν αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται κάθε φθινόπωρο προς χειμώνα.
Η Lady Hope δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί πως η «συνέπεια» της ΑΕΚ να εμφανίζει σημαντικές δυσλειτουργίες τη συγκεκριμένη εποχή γίνεται μία συνθήκη που προσομοιάζει στην εποχική γρίπη.
Στα φετινά δρώμενα, αίφνης, άρχισαν να εμφανίζονται στην ΑΕΚ συσσωρευμένα αγωνιστικά προβλήματα που είχαν από ένα σημείο και μετά -όπως είναι εύλογο- τις ανάλογες αρνητικές επιδράσεις και στα αποτελέσματα. Έτσι, ξεκίνησε ένας νέoς γύρος αμφισβητήσεων και γκρίνιας, που διασαλεύουν τις εσωτερικές ισορροπίες και υποθηκεύουν αρκετά το άμεσο μέλλον.
Ακούγοντας κάποιος με προσοχή τους υποστηρικτές της Ένωσης στις ραδιοφωνικές εκπομπές λόγου και διαβάζοντάς τους σε σχόλια σε sites, καταλαβαίνει πως μάλλον έχουν μπει σε ένα άλλο στάδιο της ίδιας της σχετικής διαδικασίας: εθίζονται τόσο, που ξεθυμαίνει πιο γρήγορα η όποια αρχική οργή και παγιώνεται μία αίσθηση βαθιάς αμηχανίας…
Το βασικό κυρίαρχο θέμα σε κάθε τέτοια περίσταση είναι το να προσδιοριστεί έγκαιρα το ακριβές πρόβλημα και να καταγραφούν τα αίτιά του. Για να επιλυθεί, αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό… Πολλά γράφονται και ακούγονται αυτές τις μέρες: «Ο Καρέρα έχει χάσει τα αποδυτήρια». Άλλοι λένε πως «το υλικό δεν είναι τόσο καλό όσο πίστεψαν πολλοί». Αρκετοί, πάλι, μιλάνε για «εθελούσιας υφής παραίτηση της ίδιας της διοίκησης από τη διεκδίκηση υψηλών στόχων». Το μόνο σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ εμφανίζεται ικανότερη στο να ανατροφοδοτεί την εις βάρος της φιλολογία, παρά στο να εξασφαλίζει στον εαυτό της συνθήκες σταθερότητας και διαρκούς ευδοκίμησης.
Πέρα, και ίσως ορισμένες φορές και δίπλα σε κάθε υποκειμενική θεώρηση, υπάρχει μία αντικειμενική εικόνα. Η ΑΕΚ δεν έχει ισορροπία πάνω στα γρασίδια και η δυναμικότητα του εκάστοτε αντιπάλου καθορίζει και το μέγεθος των δυσκολιών που η Ένωση θα βρει μπροστά της. Δείχνει άκρως προβληματική στα ανασταλτικά καθήκοντα και μη ικανή μπροστά για να αποκαταστήσει τη ζημιά που προκαλείται «πίσω».
Το κέντρο της δεν επιβάλλεται, ούτε προβάλλει τις απαραίτητες αντιστάσεις, έτσι ώστε οι αντίπαλες ομάδες να είναι πιο διστακτικές και μπερδεμένες όταν έχουν οι ίδιες τη μπάλα και πιο ευάλωτες (και με λιγότερες λύσεις αντίδρασης…) όταν επιτίθεται η ομάδα του Καρέρα. Έτσι, οι αμυντικοί και ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ δείχνουν χειρότεροι από όσο είναι στην πραγματικότητα και οι επιθετικοί της πιο ανίκανοι και πιο χαμένοι από όσο αρμόζει στην πραγματική αξία τους…
Ο Μάσιμο Καρέρα δεν μπόρεσε να αποτρέψει αυτή την έκβαση. Αυτό είναι κάτι που τον βαραίνει και δεν αλλάζει. Φανερώνεται, δε, πως όταν δεν τηρούνται κάποια προαπαιτούμενα που θέτει στο παιχνίδι της ομάδας του, βραχυκυκλώνει και ο ίδιος… Από εδώ και πέρα, αρκεί η ένταση των προσπαθειών από την πλευρά των ποδοσφαιριστών (όπως αυτοί υποσχέθηκαν στον προπονητή τους μετά το καινούριο κάζο με τον Παναθηναϊκό); Αν το πρόβλημα είναι ποδοσφαιρικά δομικό, η ψυχολογία μπορεί να βοηθήσει.
Αλλά, μέχρι ενός σημείου. Αν το πρόβλημα είναι ποδοσφαιρικής υφής, η συσπείρωση των παικτών και η μεγαλύτερη προσήλωσή τους σε ένα κοινό στόχο θα φέρει αποτελέσματα, αλλά ίσως όχι εκείνα που χρειάζονται. Η ΑΕΚ οφείλει στον εαυτό και στους φίλους της το συντομότερο δυνατό να γίνει πιο έξυπνη, πιο λειτουργική, πιο συνεκτική. Εν ολίγοις, να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο, όχι πιο θεαματικό, αλλά πιο ολοκληρωμένο…
Η Lady Hope δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα τα καταφέρουν οι «κιτρινόμαυροι» να το γυρίσουν το πράγμα και, αν ναι, πότε… Δεν είναι σε θέση καν να κατανοήσει αν μπορεί ακόμα ή όχι ο Ιταλός τεχνικός. Μόνο πιθανολογήσεις μπορούμε να κάνουμε, επί της ουσίας, αυτή τη στιγμή. Το βέβαιο, πάντως, είναι πως κάθε φορά -πάνω κάτω τέτοια εποχή- η ποδοσφαιρική ΑΕΚ επαναφέρει το ποδόσφαιρο το ίδιο στο επίκεντρο των αναζητήσεων. Αλλά, δεν το κάνει για καλό…
Η παγίωση μίας τέτοιας κατάστασης με όρους ετήσιας περιοδικότητας δημιουργεί μεγαλύτερη φθορά στη γενικότερη σημειολογία από αυτήν που αποδέχονται στο σήμερα τα μέλη του οργανισμού της. Και το χειρότερο; Μετατρέπουν την αναγκαιότητα της αλλαγής των δεδομένων σε μία ολοένα και πιο πιεστική υπόθεση…
Πηγή
Author:
