Η ακρίβεια έχει χτυπήσει κόκκινο, το γεωπολιτικό σκηνικό παραμένει θολό και δυσοίωνο, το εσωτερικό σκηνικό είναι ρευστό – Κι όμως κάποιοι «ονειρεύονται» εκλογές και ποντάρουν 100-0 στον λαϊκισμό ακολουθώντας το δόγμα «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση».
Μπορεί σε αυτό το timing να ισχυριζόμαστε ότι οι εκλογές είναι διέξοδος ή έστω λύση στο μέγα πρόβλημα του πληθωρισμού, της ακρίβειας και των χρεών που συσσωρεύονται; Προφανώς και όχι. Η χώρα επιβάλλεται να σταθεί όρθια σε ένα περιβάλλον πολιτικής σταθερότητας μέχρι να υποχωρήσει η διεθνής κρίση και να επέλθει μια σχετική κανονικότητα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Εν μέσω πολέμου και πυρηνικών απειλών μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας είναι ουτοπία και σφοδρός λαϊκισμός να συζητάμε για πρόωρες εκλογές, αφού άπαντες γνωρίζουν ότι όποιος και να εκλεγεί έχει ελάχιστα περιθώρια επιλογών για να βγάλει τη χώρα από την ενεργειακή και την οικονομικής ένδεια.
Ίσως τελικά, ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα από την ακραία φτώχεια, είναι ο ακραίος λαϊκισμός που αναδύεται το τελευταίο διάστημα και από τα άκρα δεξιά και από τα άκρα αριστερά. Αυτή η πραγματικότητα απασχολεί ιδιαιτέρως όχι μόνο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και όλους όσοι βρίσκονται στο λεγόμενο δημοκρατικό φάσμα του κοινοβουλίου.
Ο πρωθυπουργός ξέρει ότι η νομενκλατούρα της Ευρώπης κινείται με ρυθμούς χελώνας έναντι της κρίσης και το κάθε κράτος – μέλος της Ε.Ε. λειτουργεί αυτόνομα και με βάση τα δικά του συμφέροντα. Η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι ένα φαντασιακό το οποίο έχει καταρρεύσει και στο πρόσφατο παρελθόν. Εδώ στην Ελλάδα πάντως η αλληλεγγύη έγινε «κουρελόχαρτο» την περίοδο της μνημονιακής εποπτείας και η γερμανοκρατούμενη Ευρώπη «κρέμασε» όλες τις κυβερνήσεις και όλους τους Έλληνες πρωθυπουργούς που περίμεναν αξιοπρεπείς λύσεις για το χρέος της χώρας μας. Η σημερινή κυβέρνηση λοιπόν γνωρίζει και δεν μπορεί να περιμένει αν και πότε οι μηχανισμοί της Ένωσης θα αποφασίσουν να πάρουν ριζοσπαστικές αποφάσεις. Άλλωστε οι ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης που έχουν για παράδειγμα πυρηνική ενέργεια ή άλλες μορφές εισαγωγών ενέργειας, δεν καίγονται ιδιαίτερα για μια κοινή Ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αέριου ή υδρογονανθράκων. Η Γαλλία για παράδειγμα έχει δική της πυρηνική ενέργεια, ενώ η Μαδρίτη προμηθεύεται το 45% του φυσικού αερίου της από την Αλγερία, εξ ου και η απεξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να πιέσει τους θεσμούς της Ε.Ε. προκειμένου να υπάρξει αξιοποίηση των 230 δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάπτυξης για την οικονομική και ενεργειακή ανακούφιση των ελληνικών νοικοκυριών με ταυτόχρονη αποσύνδεση του φυσικού αεριού από την τιμή του ρεύματος. Για να είμαστε ρεαλιστές η Ε.Ε. δεν έχει ιδιαίτερες ευαισθησίες για τις χώρες του νότου και το πιθανότερο είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός να χρειαστεί να αυξήσει την επιθετική ρητορική του έναντι των οργάνων της Ένωσης. Μακροπρόθεσμο σχεδιασμό πάντως δεν μπορεί να κάνει υπό αυτές τις συνθήκες. Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και στις συντάξεις, τα επιδόματα κατά της ακρίβειας, τα κουπόνια βενζίνης και οι παρεμβάσεις στις τιμές του ρεύματος θα συνεχιστούν για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί και η κυβέρνηση θα τα παρείχε στους πολίτες έτσι κι αλλιώς. Είναι άσχετα με το χρόνο των εκλογών, δεν είναι προεκλογικά «τυράκια», είναι επιτακτική ανάγκη. Ακόμα κι αν υπάρχει προβληματισμός για την εκλογική στρατηγική που θα ακολουθήσει η ΝΔ (που προφανώς θα υπάρχει), είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα και να κάνουμε εκτιμήσεις. Στην πολιτική το «θα δούμε τι θα γίνει σε λίγες ώρες» είναι πολύ μακριά, πόσο μάλλον το «θα δούμε τι θα γίνει το Φθινόπωρο». Γενικώς και ειδικώς, ο πολιτικός χρόνος είναι πολύ διαφορετικός από τον πραγματικό χρόνο…
Διαβάστε επίσης:
Μητσοτάκης: Μηδενική ανοχή σε όποιον επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την κρίση για να αισχροκερδίσει
