Οπως «ο έρως χρόνια δεν κοιτά», έτσι και το κέρδος χώρες και γεωπολιτικές ισορροπίες δεν κοιτά. Τι κι αν οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί; Το εργοστάσιο της Πίτσος αποχαιρετά την Ελλάδα καθώς η παραγωγή του μεταφέρεται στην Τουρκία, ίσως γιατί εκεί τα μεροκάματα είναι φθηνότερα και οι δυνατότητες εξαγωγών στις χώρες της Μέσης Ανατολής είναι περισσότερες. Βέβαια, η Πίτσος έχει εδώ και χρόνια πάψει να είναι ελληνική εταιρεία, καθώς την έχει εξαγοράσει η Bosch, αλλά τουλάχιστον τα προϊόντα της ήταν φτιαγμένα από ελληνικά χέρια και η ίδια κατέβαλλε φόρους στο ελληνικό Δημόσιο.
Αντίο, λοιπόν, στην Πίτσος, όπως εδώ και χρόνια μάθαμε να λέμε αντίο σε επιχειρήσεις που, πέρα από τον οικονομικό τους ρόλο, ήταν είτε τοπόσημα είτε ψηφίδες της μεταπολεμικής συλλογικής μυθολογίας. Η Πίτσος θα πάει να συναντήσει τα πάμπολλα εξαφανισμένα αδέλφια της, όπως ήταν η Πειραϊκή-Πατραϊκή και άλλες κλωστοϋφαντουργίες, το Μινιόν, το Ατενέ και ο Λαμπρόπουλος, τα βιβλιοπωλεία Κάουφμαν, της Εστίας, του Ελευθερουδάκη, το Αστρον και εκατοντάδες άλλοι κινηματογράφοι, το εργοστάσιο παραγωγής δίσκων της Columbia, «ο Πι Μι με τη δραχμή» κ.ά.
Η Πίτσος, όπως και άλλες ελληνικές βιομηχανίες, συνδέθηκε με μια εποχή αισιοδοξίας. Στη δεκαετία του ’50, όταν πρωτολανσάριζε τις «λευκές» ηλεκτρικές συσκευές της, τα ελληνικά νοικοκυριά αποχαιρετούσαν την γκαζιέρα, το ψυγείο του πάγου και τη σκάφη για το πλύσιμο των ρούχων. Η τεχνολογία μάς έκλεινε φιλικά το μάτι.
Στη ζωή όλα αλλάζουν, όμως για κάποιους η αλλαγή είναι πολύ επώδυνη, όπως συμβαίνει τώρα με τους εκατοντάδες εργαζόμενους του εργοστασίου του Ρέντη, που η επιστολή την οποία πρόσφατα έστειλαν στον πρωθυπουργό μοιάζει με το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Κάποτε, όταν η κόρη μου ήταν περίπου τριών χρόνων, με ρώτησε τι σημαίνει εμπιστοσύνη. Αντε τώρα να εξηγήσεις μια αφηρημένη έννοια σε ένα νήπιο. Προσπάθησα, αλλά η απάντησή μου δεν κρίθηκε ικανοποιητική καθώς την άλλη μέρα η μικρή μού ανακοίνωσε θριαμβευτικά: «Εμπιστοσύνη είναι ένα ψυγείο με δυο πόρτες. Πίτσος, εμπιστοσύνη, σιγουριά», παπαγαλίζοντας το σύνθημα που συνόδευε μια τηλεοπτική διαφήμιση ψυγείων. Τουλάχιστον το παιδί έμαθε ότι οι μεγάλοι δεν τα ξέρουν όλα ή ότι αυτά που νομίζουν ότι ξέρουν είναι λάθος.
Εμπιστοσύνη, σιγουριά: δυο λέξεις που ανήκουν αμετάκλητα στο παρελθόν και όχι μόνο για τους εργαζόμενους της Πίτσος. Η αντίστροφη ανάπτυξη δεν ζυγώνει απλώς, αλλά είναι εδώ.
Πηγή
Author:
