O χρυσός άλτης του Πεκίνου Νέλσον Εβόρα θα πει «αντίο» στο Τόκιο: «Ο αθλητισμός ξέρει να δίνει κατάλληλες, ενισχυτικές απαντήσεις»
Απόστολος! Δηλαδή απεσταλμένος ώστε να εκπέμπει αγάπη, συχνά να παρέχει βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη. Ο ίδιος μάς είχε πει το 2008, τότε είχαμε συναντηθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, «ξέρω πως θα λάβω ανταπόδοση από τον Θεό για ό,τι καλό κάνω ή σκέφτομαι και ησυχάζω».
Τότε και βέβαια υπήρχαν περιθώρια ακόμη και για μεταφυσικές αναζητήσεις στη συζήτηση μαζί του. Δύο ημέρες μετά το χρυσό μετάλλιό του στο άλμα τριπλούν (17,67), είχαμε πάει βόλτα στο αχανές της πλατείας Τιέν Αν Μεν και υπό την ευεξία της ολυμπιακής νίκης η συνέντευξή του για την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» επέτρεψε κοινές αναζητήσεις και εκτός αθλητισμού.
Θυμηθήκαμε τη γνωριμία με τον, πολιτογραφημένο Πορτογάλο αλλά γεννημένο στην Ακτή Ελεφαντοστού, άλτη Νέλσον Εβόρα όταν πριν από λίγες ημέρες, 36χρονος πλέον, ενημέρωσε πως «οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο θα είναι οι τελευταίοι της αθλητικής διαδρομής μου». Δεν τον ρωτήσαμε «γιατί;», η ηλικία του «απαντά» μόνη της…
Σε ανάμνηση της συζήτησης επί κινεζικού εδάφους τού ζητήσαμε να πει αν η αθλητική διαδρομή του συνέβαλε στην ικανοποίηση των αναζητήσεών του, πολλές από αυτές είχαν γεννήσει ουσιαστικές διατυπώσεις τότε και, όπως παρατηρούσαμε από τότε ώς σήμερα, σε πολλές παρουσίες του εντός μεγάλων διοργανώσεων:
«Ο αθλητισμός, η συνύπαρξη, ακόμη κι αν αυτοσκοπός είναι να νικήσεις τους αντιπάλους σου, με έκαναν σοφότερο. Το είχαμε πει και τότε, ο αθλητισμός είναι ασφαλές μέσο κοινωνικοποίησης, όχι μόνο για παιδιά, επειδή όλοι, σε έναν κόσμο που αλλάζει με τους γρήγορους ρυθμούς της εποχής μας, κοινωνικοποιούμαστε διαρκώς από τη γέννηση ώς τον θάνατό μας. Ηταν η κατάλληλη στιγμή να πω «αντίο» στην κορυφαία διοργάνωση της Ιαπωνίας».
• Κατάλληλη μα και συμβολική στιγμή. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες μετά, ίσως ακόμη το καλοκαίρι στη διάρκεια της παγκόσμιας δοκιμασίας του κορονοϊού.
«Αυτό δημιουργεί απαιτήσεις απ’ όλους τους αθλητές που θα βρεθούμε εκεί. Η δημόσια παρουσία μας πριν και μετά τις αθλητικές επιδόσεις μας είναι πιο σημαντική από ποτέ. Ο κόσμος που θα μας παρακολουθεί από όλο τον πλανήτη θα ψάχνει στη συμπεριφορά μας και στις επιδόσεις μας την εκτόνωση της προσωπικής πίεσης που του ασκήθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως και οι αθλητές με τις οικογένειές τους επίσης δοκιμάστηκαν όπως κάθε άλλος. Αλλά ο αθλητισμός είναι εκδήλωση, δραστηριότητα που μπορεί να δώσει την αισιόδοξη απάντηση που ψάχνει ο πλανήτης για την επόμενη μέρα του».
• Γέννηση, θάνατος έστω και… πρόσκαιρος και πάλι αναγέννηση ούτως ή άλλως είναι στοιχεία, φάσεις και της αθλητικής προσπάθειας.
«Ακριβώς. Θέλω, όχι με πρόσθετο αλλά με κύριο κίνητρο την απειλή του θανάτου που ζούμε όλοι μας, στο Τόκιο να είμαι ακμαίος, να πω «μπορείς!» σε όσους φοβούνται τον ιό. Το ίδιο μού είπαν κι εμένα, ίσως χωρίς να ξέρουν πως μου το είπαν, με τη συμπεριφορά και την αυταπάρνησή τους στην περίοδο που ζούμε όλοι μας, απλοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Εύχομαι στο Τόκιο να φανώ αντάξιός τους».
Eπιχείρημα πως μπορεί είναι και η παρουσία του προπονητή του και άλλοτε άλτη, συνώνυμου με τον τριπλούν, Ιβάν Πεντρόσο.
Πηγή
Author: Σπύρος Τσάμης
