AP Photo / Peter Dejong (ΦΩΤ.: ΑΡΧΕΙΟΥ)
Oι μετριότατες επιδόσεις των τριών ελληνικών ομάδων στη φάση των ομίλων των δύο φετινών ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων βύθισαν σε περίσκεψη σχεδόν τους πάντες. Και προκύπτει ευλόγως ένα κάπως σκωπτικό, αλλά και άκρως ρεαλιστικό σε κάποιο σημαντικό βαθμό, σχόλιο: αφού στις δύο διοργανώσεις τα κάναμε μαντάρα, ευτυχώς που προέκυψε αίφνης και τρίτη διοργάνωση… Μήπως εκεί τα πάμε καλύτερα…
Η Lady Hope προσπαθεί να καταλάβει αν πρόκειται απλά για μία κακή συγκυρία ή για κάτι άλλο περισσότερο μόνιμο. Η συνολική θέση της Ελλάδας στο ranking της OYEΦΑ υποδηλώνει πως μάλλον πρόκειται για το δεύτερο. Και εδώ το καμπανάκι του συναγερμού ενεργοποιείται από μόνο του…
Ο Ολυμπιακός πήρε μεν το εισιτήριο για το Europa League, αλλά σε μεγάλο ποσοστό το χρωστάει στην ευθύτητα της Μάντσεστερ Σίτι. Η απόδοση των παικτών του Πέδρο Μαρτίνς, που εθίστηκαν στην ήττα, υποχρεώνει κάθε αναφορά που γίνεται από «ερυθρόλευκο» στόμα να επενδύεται κυρίως με απολογητικό τόνο… Ο ΠΑΟΚ πρόσθεσε άλλο ένα κεφάλαιο στο διαρκές πόνημα που συγγράφει χρόνια τώρα και έχει τίτλο «Μία διαρκής ποδοσφαιρική αυτοκαταστροφή». Στην ΑΕΚ τα λέει όλα το γεγονός πως πολλοί από τον οργανισμό της αισθάνονται ανακούφιση που ολοκληρώθηκαν την Πέμπτη οι φετινές ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Οι, δε, φίλοι του Παναθηναϊκού δεν έχουν καμία διάθεση για καζούρα, γιατί δεν θυμούνται πότε ετοιμάστηκαν να παρακολουθήσουν αγώνα της δικής τους ποδοσφαιρικής ομάδας στην Ευρώπη που να μην είναι φιλικό προετοιμασίας…
Οι νίκες ήρθαν με το σταγονόμετρο, και κυρίως απουσίασαν όταν χρειάστηκαν. Μία ήττα ή μία καταδικαστική ισοπαλία αποκλεισμού μπορούν να συμβούν και να μην είναι δική σου ευθύνη. Μπορεί να έχεις παίξεις εσύ αυτό που όριζαν οι δυνατότητές σου, ή κάτι κοντινό τέλος πάντων, και απλά μία άλλη ομάδα να είναι καλύτερη, τυχερότερη ή να ευνοηθεί από έναν συνδυασμό αποτελεσμάτων. Πολλές φορές έχουν γίνει αυτά στο παρελθόν… Στη συγκεκριμένη περίσταση, όμως, ήταν η γενική εικόνα που έμπηξε τη δική της σημαία στο έδαφος των (αρνητικών) εντυπώσεων. Το ποδοσφαιρικό αισθητήριο δεν χωράει την παραμικρή παρερμηνεία και μετατρέπει τις δικαιολογίες σε φτερά στον άνεμο της ουσίας… Κάποιες φορές αυτό το δίμηνο, η εικόνα των ελληνικών ομάδων δεν ήταν απλά μέτρια, αλλά φλέρταρε με τις διάφορες διαβαθμίσεις του κακού…
Στην αρχή της νέα δεκαετίας, έχουν μείνει άραγε πίσω οι ελληνικές ομάδες ή απλά έτυχε φέτος να βρίσκονται σε ένα κακό φεγγάρι; Μπορεί στο άμεσο μέλλον να δούμε μία αναδιάταξη των όρων; Για να μην το πάμε πολύ μακριά χρονικά: θα πεισμώσει ο Ολυμπιακός και θα δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο το Φλεβάρη, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις και για να «πάρει το αίμα του πίσω» και για να κυνηγήσει μία διάκριση στο φετινό Europa League; Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να μη βγάλει εντελώς οφσάιντ την αισιοδοξία του Κριστιάν Καρεμπέ που φιλοδοξεί να δει κάποια στιγμή την ομάδα του Πειραιά να κατακτάει το σχετικό τρόπαιο…
Όσα πρωταθλήματα και αν πάρει μία ομάδα εντός των συνόρων το πραγματικό ποδοσφαιρικό της βεληνεκές φαίνεται στην Ευρώπη. Γιατί εκεί δοκιμάζεται απέναντι στον αφρό του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Γιατί εκεί δείχνει αν έχει αντίδοτα σε διαφορετικά στυλ παιχνιδιού, σε υψηλές ταχύτητες, σε μοντέρνες τακτικές, σε ατομικές ποιότητες, σε πολλαπλά ψυχολογικά τεστ, σε συνθήκες που σε υποχρεώνουν να βγάλεις τον καλύτερό σου εαυτό. Όχι μόνο για να διακριθείς, αλλά για να μη χάσεις τα αβγά και τα πασχάλια… Όταν δεν βγάζεις στην Ευρώπη τον καλύτερό σου εαυτό, ή δεν μπόρεσες γιατί δεν συναντήθηκες με τη δική σου επάρκεια (άρα πρέπει σύντομα να ψάξεις μέσα σου τα γιατί) ή απλά έχεις μείνει πίσω και το ζήτημα είναι πιο σοβαρό και πιο βαθύ…
Στην περίπτωση που ισχύει το δεύτερο, απαιτούνται επισταμένη διερεύνηση των αιτιών και ριζικές αποφάσεις. Τέτοιες αιτίες -σε θεωρητικό επίπεδο- μπορούν να βρεθούν πολλές. Π.χ., να μην μπορούν τα οικονομικά σου μεγέθη να ανταγωνιστούν, ούτε καν όπως παλιά, τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Μπορεί η εγχώρια παραγωγή ποδοσφαιριστών να μη μπορεί να σταθεί στο σημερινό ανταγωνισμό με τη δέουσα δυναμική. Μπορεί οι προπονητές που δέχονται να έρθουν εδώ να μην είναι πλήρως εναρμονισμένοι με σύγχρονες πρακτικές και μεθοδολογίες. Μπορεί το είδος ποδοσφαίρου στο οποίο εθίζεσαι στα εγχώρια, κάποια στιγμή να είναι τέτοιας «μειωμένης βαρύτητας» που να προκαλεί όψιμους «ποδοσφαιρικούς πόνους» στην πρώτη ουσιαστική καταπόνηση…
Γενικώς, μπορεί να πρέπει σύντομα να φύγεις από το καναπεδάτο δωμάτιο της «ανέξοδης» διεκπεραίωσης και να προσεγγίσεις το εργαστήριο της ουσιαστικής αναδόμησης, στο οποίο κυριαρχεί η δουλειά και το μακροπρόθεσμο πλάνο. Οτιδήποτε και να επιλέξουν οι ελληνικές ομάδες, η Lady Hope ξέρει πως τα πραγματικά αποτελέσματα θα φανούν αργά ή γρήγορα: πού; μα, φυσικά, στα ευρωπαϊκά Κύπελλα των επόμενων αγωνιστικών περιόδων… Εκεί, πάντα, θα φυσάει δυνατός άνεμος. Αν τον έχεις κόντρα, δεν θα φτάνουν τα λόγια και τα πρόσκαιρα φτιασιδώματα για να μετριάσουν το μέγεθος των ζημιών…
Πηγή
Author:
