Εκκληση για τη ζωή του απεργού πείνας Δημ. Κουφοντίνα

Οταν γράφονται αυτές οι γραμμές, ο 63χρονος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στην 28η μέρα της πέμπτης του απεργίας πείνας, καταβεβλημένος – αλλά αποφασισμένος να φτάσει ώς το τέλος. Μέχρι αυτή τη στιγμή, ωστόσο, η κυβέρνηση παραμένει επιδεικτικά απαθής μπροστά στον κίνδυνο ο απεργός πείνας να πεθάνει ή να υποστεί μη αναστρέψιμες βλάβες.

Η επίδειξη αδιαφορίας των κρατούντων μπροστά στις προειδοποιήσεις των γιατρών, την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη και τις εκατοντάδες δηλώσεις στήριξης του αιτήματός του Δ. Κουφοντίνα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μας υποχρεώνει να το πούμε ρητά: Θεωρούμε πιθανό η κυβέρνηση να επιδιώκει τις βλάβες –αν όχι τον θάνατο– του απεργού πείνας, σκοπεύοντας να κατηγορήσει στρεψόδικα τον απεργό που η ίδια εξωθεί στα άκρα. Για όποιον θεωρεί υπερβολικό ή αυθαίρετο έναν τέτοιο ισχυρισμό, αρκεί να θυμίσουμε την απάνθρωπη, εκδικητική μεταχείριση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού.

Στην Ελλάδα, το κράτος και οι λειτουργοί του μπορεί να ανάγουν τη ζωή και την υγεία σε μείζονα αγαθά (ιδίως αν πρόκειται για τη ζωή και την υγεία των ίδιων…)· μπορεί να καταγγέλλουν με ιερή αγανάκτηση την ηθική τού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»· την ίδια στιγμή, ωστόσο, δεν θεωρούν αντιφατικό να εφαρμόζουν αυτή την ηθική της εξόντωσης πάνω στα σώματα των αντιπάλων τους. Ποιον σκοπό αγιάζουν τα μέσα της εξουθένωσης ενός απεργού πείνας;

Η στιγμή είναι οριακή. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να δώσει άμεση πολιτική λύση στο αδιέξοδο που δημιούργησε η παράνομη μεταγωγή/απαγωγή του Δημήτρη Κουφοντίνα στον Δομοκό και να τον μεταφέρει, όπως ορίζει ο δικός της, φωτογραφικός νόμος, στις φυλακές Κορυδαλλού. Καταγγέλλουμε ότι η εισαγγελική παραγγελία, που διέρρευσε σε φιλοκυβερνητικά μέσα, με την οποία γιατροί και νοσηλευτές υποχρεώνονται να παρέμβουν, αν ανακύψει κίνδυνος για μη αναστρέψιμες βλάβες, αντί να αποσκοπεί στη διάσωση του απεργού πείνας, αποτελεί επίδειξη κυβερνητικής αδιαλλαξίας και εκδικητικότητας εναντίον του.

Ζητάμε την άμεση παρέμβαση των κομμάτων, των οργανώσεων και των πολιτών, ώστε ο Δημήτρης Κουφοντίνας να μην είναι ο πρώτος νεκρός πείνας στη χώρα μετά τη χούντα – και να μην πληρώσει με ανεπανόρθωτες βλάβες την έσχατη αυτή διαμαρτυρία του, με μέσο τη ζωή του, απέναντι στον διαρκή κρατικό αγριανθρωπισμό.

Η ζωή του απεργού δεν μπορεί να σωθεί με εισαγγελικές εντολές και άσκηση βίας. Θυμίζουμε ότι η αναγκαστική σίτιση απεργού πείνας συνιστά βασανιστήριο. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να μην επιρρίψει τις ευθύνες της σε γιατρούς και νοσηλευτές. Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμίσουμε ότι η Διακήρυξη Μάλτας απαγορεύει ιατρικές παρεμβάσεις ενάντια στη θέληση του απεργού πείνας.

Από το 2002, χρονιά που ο Δημήτρης Κουφοντίνας παραδόθηκε στις αρχές αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τις πράξεις του, μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει πολλά. Αυτό που παραμένει αναλλοίωτο είναι η επικινδυνότητα, η νοσηρότητα και η εμβέλεια της κρατικής «αντιτρομοκρατικής» στρατηγικής, που υπερβαίνει κατά πολύ τους διακηρυγμένους άμεσους στόχους της. Οπως τότε, λοιπόν, παρακολουθούμε και σήμερα τον κανιβαλισμό σε βάρος του κρατούμενου· τη φαιά ενοχοποίηση όσων μιλούν για δικαιώματα, ως «φιλοτρομοκρατών»· τις απόπειρες πειθάρχησης της Αριστεράς (κάποιες από τις οποίες φαίνεται, δυστυχώς, να πιάνουν…)· τη διασπορά ψευδών ειδήσεων από κυβερνητικά στελέχη, «έγκριτες» εφημερίδες και κατακίτρινες ιστοσελίδες.

Οργανώσεις της Αριστεράς φιμώνονται, καθώς εκδηλώσεις τους εξαφανίζονται (πιθανότατα κατόπιν «παρέμβασης») από μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Διαδηλωτές ξυλοφορτώνονται, καταδιώκονται απολύτως αναίτια πριν φτάσουν καν στον χώρο ανακοινωμένων συγκεντρώσεων ή προσάγονται για λόγους εκφοβισμού. Φωτορεπόρτερ συλλαμβάνονται. Στα δε νάματα της «αντιτρομοκρατίας» αναβαπτίζονται ναζιστές, που απειλούν πανεπιστημιακούς. Ολα αυτά, στη χώρα που η υπουργός Παιδείας θεωρεί απόπειρα τρομοκράτησής της τη ρίψη… φυλλαδίων έξω από το γραφείο της.

Ο αγώνας του απεργού πείνας είναι αγώνας ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό που γενικεύεται. Ο αγώνας αυτός πρέπει να νικήσει. Η καταδίκη του απεργού πείνας σε μια νύχτα 19 χρόνων πρέπει να τερματιστεί. Σε πείσμα των εχθρών της ζωής, ο Δημήτρης θα νικήσει.

*Μέλη του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα