ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ παγκόσμιας κυριαρχίας των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, που καμουφλάρονται οπισθόβουλα στις γκρίζες ζώνες της πανδημίας, τα τραγούδια του αποκτούν αφοπλιστική επικαιρότητα. Ο λόγος για τον κατά κόσμον Γιάννη Ξυνοτρούλια, γνωστότερο στο πανελλήνιο ως Νεγρεπόντη, όστις αναχώρησε για τα επουράνια πεντάγραμμα σαν σήμερα το 1991 στα εξήντα ένα του. Του οφείλω τον λοξό δρόμο που πήρα στη ζωή μου. Πιτσιρικάς, αμέσως μετά τη χούντα, τραντάχτηκα από τη φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου ακούγοντας τον «Τρίτο Παγκόσμιο» σε μουσική Λοΐζου και λόγια του εν λόγω Νεγρεπόντη. Ανθίστηκα τις κασκαρίκες της άρχουσας τάξεως και, εντελώς ανίδεος περί τραστ και Μαρξ, ενδιαφέρθηκα για τον γενειοφόρο θεμελιωτή των νόμων της νομοτέλειας, ώσπου ενστερνίστηκα τις ιδέες των αιρετικών της Πρώτης Διεθνούς με τα πασιφανή ολέθρια αποτελέσματα. Ιδού οι επίμαχοι στίχοι:
ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς/ σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανκς/ ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς/ αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανκς.// Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς/ δουλεύαν στον Μπράουν, στον Φίσερ, στον Κραφτ/ ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ/ αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ.// Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς/ ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανκς/ ποτέ τους δεν διάβασαν Μαρξ/ ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ.// Ο Μπράουν, ο Φίσερ κι Κραφτ/ χωρίσαν σε Μπράουν, σε Φίσερ, σε Κραφτ/ ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ/ εχθροί τάχα γίναν, διαλύσαν το τραστ.// Και πριν μάθουν τι είπε ο Μαρξ/ στρατιώτες τούς πήραν στον πόλεμο παν/ ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς/ σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ’ τα τανκς.// Ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ/ σκεφτήκαν και βρήκαν πως φταίει ο Μαρξ/ ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ/ ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ.
ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΣ ο Νεγρεπόντης, εκτός από τη στιχουργική, υπηρέτησε όλα τα είδη του λόγου: ποίηση, πεζογραφία, θέατρο. Εξορίστηκε από τους Απριλιανούς στη Γυάρο και το Παρθένι της Λέρου, όπου γράφει το «Φυλάττειν Θερμοπύλας» που τύπωσε παράνομα η γυναίκα του. Στο τραγούδι συνεργάστηκε με τους Λοΐζο, Μπακαλάκο, Λεοντή, Θεοδωράκη, Κηλαηδόνη, προφητεύοντας τις τωρινές πομπές της Νου Δου:
ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ Η σύμβαση υπογράφτηκε/ εντός μίας νυχτός/ μη κι έμενε ο λογαριασμός,/ που λέτε, ανοιχτός.// Πενήντα χρόνων σύμβαση/ με εννιά τοις εκατό/ στους ξένους δικαιώματα/ δοθήκαν αφειδώς.// Οι όροι της συμβάσεως/ τελείως επαχθείς/ από πλευράς πολιτικής/ μα κι οικονομικής.// Δυο-τρία φύλλα γράψανε/ κι αυτά διστακτικά/ της σύμβασης ο κιτρινισμός/ πέρασε στα ψιλά.// Ποιος να το πει, ποιος να το πει,/ πως υποδούλωση σωστή/ σημαίνει η σύμβαση αυτή/ πολιτικο-οικονομική.// Γιατί εννιά τοις εκατό/ είν’ αστείο βέβαια ποσόν/ για σύμβαση τόσων ετών/ όταν στον κύριο αυτόν/ προσφέρεις χέρια εργατών/ σε μια τιμή τσάμπα σχεδόν.// Οταν αυτός θα σου κρατά/ την αποκλειστικότητα/ άλλον ποτέ να μη δεχτείς/ μαζί του να συνεργαστείς/ σε επίπεδo πολιτικής/ ή εμπορικής συναλλαγής.
Πηγή
Author: Δημήτρης Νανούρης
