Αγαπητέ κ. Βουλέλη, στα όσα πολύ σωστά αναφέρθηκαν στο εκτενέστατο πεντασέλιδο της 31/10/2020, το αφιερωμένο στο φλέγον θέμα των βυζαντινών ευρημάτων της Θεσσαλονίκης, επιτρέψτε μου να παραθέσω και τη συγκλονιστική αφήγηση του αυτόπτη μάρτυρα, ιερωμένου Ιωάννη Καμινιάτη (κεφ. 35) για την άλωση της πόλης από τους Αραβες του εξωμότη Λέοντος Τριπολίτη, το 904.
Οταν οι επιτιθέμενοι πραγματοποίησαν έφοδο και εισήλθαν στην πόλη, οι κάτοικοι βγήκαν στους δρόμους, μη ξέροντας πού να στραφούν και πού να τρέξουν για να σωθούν (κεφ. 35 §5): «ἦν γάρ ἰδεῖν τότε τοὺς ἀνθρώπους ὡς ἀκυβέρνητα σκάφη τῆδε κακεῖσε περιφερομένους, ἐλεεινὸν θέαμα, ἂνδρας, γυναῖκας, νήπια, ἀλλήλοις συμπίπτοντας, ἀλλήλων ἐκκρεμαμένους, ἀσπαζομένους τὸν οίκτιστον ἐκεῖνον καὶ τελευταῖον ἀσπασμόν». (Νομίζω ότι το κείμενο είναι κατανοητό).
Ο λόγος, ακριβώς για τους δρόμους αυτούς, που κάποιοι, για άγνωστους λόγους, θέλουν (με παιδαριώδεις δικαιολογίες) να καταστρέψουν για να κατασκευάσουν έναν μη απαραίτητο (στο σημείο αυτό) σταθμό του μετρό. Νομίζω, ότι μαζί με τα απτά ευρήματα θα πρέπει να προβάλλεται και ο ανθρώπινος παράγων που τα «ζωντανεύει», εφόσον έχουμε την τύχη να σώζεται το κείμενο του Καμινιάτη.
Και κάτι άλλο: Το «έγκλημα» που επαπειλείται στη Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να εξισώνεται με τα διαπραττόμενα -οδυνηρά βεβαίως- στην Τουρκία (Αγία Σοφία, Μονή της Χώρας). Οι αρχαιότητες της Θεσσαλονίκης βρίσκονται μέσα στην ελληνική επικράτεια και επομένως η οποιαδήποτε κακομεταχείρισή τους ή υποβάθμιση της σημασίας τους έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα.
Τέλος, επειδή προβάλλεται συνέχεια το οικονομικό σκέλος, δεν βλέπουν άραγε (ή δεν θέλουν να δουν) το οικονομικό όφελος (το εθνικό, για τη χώρα, και όχι για ορισμένους) που θα προκύψει, και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα, από την κατά χώραν διατήρηση; Δεν χρειάζεται πτυχίο πανεπιστημίου για να καταλάβει κάποιος τα αυτονόητα.
*αναπληρ. καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας ΕΚΠΑ
Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο φύλλο της «Εφ.Συν.» τη Δευτέρα 09/11/2020.
Πηγή
Author:
